Nowe zasady nadawania tytułu specjalisty w niektórych dziedzinach ochrony zdrowia od 1 marca 2017 r.

Nowa ustawa jest niezbędna, gdyż w lipcu br. przestało obowiązywać rozporządzenie ministra zdrowia z 30 września 2002 r. w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia, regulujące tę materię.

Podstawą rozwiązań zaproponowanych w projekcie ustawy były te zawarte w rozporządzeniu ministra zdrowia z 30 września 2002 r. w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia. Ustawa nie dotyczy osób wykonujących zawody medyczne, dla których zasady uzyskiwania tytułu specjalisty określono w innych przepisach (np. lekarzy i pielęgniarek).

Projekt przewiduje, że tytuł specjalisty będzie można uzyskać po ukończeniu szkolenia specjalizacyjnego albo po uznaniu dotychczasowego dorobku naukowego lub zawodowego za równoważny ze zrealizowaniem programu specjalizacji i zdaniu Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego w danej dziedzinie (PESoz). Np. psycholog po ukończeniu szkolenia i zdaniu PESoz będzie mógł zostać specjalistą w dziedzinie psychologii klinicznej, logopeda – specjalistą w dziedzinie neurologopedii, a fizyk medyczny – specjalistą w dziedzinie fizyki medycznej.

Polecamy: Gazeta Samorządu i Administracji

W projekcie ustawy określono m.in. zasady ustalania programu szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia i zasady uzyskiwania akredytacji do prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie ochrony zdrowia.

Szkolenie specjalizacyjne – jak dotychczas – będzie się odbywać na podstawie programów szkolenia specjalizacyjnego, opracowywanych przez zespół ekspertów, powoływany przez dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego (CMKP) i zatwierdzanych przez ministra zdrowia. Szkolenie specjalizacyjne w ramach kształcenia podyplomowego będą mogły prowadzić jednostki szkolące, które zostały wpisane na listę jednostek mających akredytację, prowadzoną przez dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego.

Autopromocja

Prawa i obowiązki dyrektora szkoły. Kompetencje. Zadania. Odwołanie

Sprawdź

W projekcie określono procedurę uzyskiwania akredytacji. Podmiot ubiegający się o jej uzyskanie będzie składał do dyrektora CMKP – za pomocą Systemu Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych (SMK) – wniosek o udzielenie akredytacji w postaci elektronicznej, podpisany kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.

Zgodnie z projektem ustawy, aby przeprowadzić szkolenie, wojewoda będzie przeprowadzać postępowanie kwalifikacyjne (od 16 grudnia do 15 stycznia oraz od 1 czerwca do 30 czerwca każdego roku), podczas którego oceni spełnianie warunków wymienionych w ustawie. Jeśli okaże się, że liczba osób spełniających te warunki jest większa niż liczba miejsc szkoleniowych, to zostanie przeprowadzone postępowanie konkursowe. Dotychczas postępowanie kwalifikacyjne było prowadzone w jednostkach szkolących z udziałem wojewody i konsultantów wojewódzkich z określonych dziedzin.

Nowym rozwiązaniem jest uregulowanie zasad kontroli realizacji szkolenia. Będzie ona prowadzona przez zespół kontrolny, powołany przez dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Określono także zakres czynności kontrolnych oraz uprawnienia kontrolerów, a także dokumentację sporządzaną w wyniku kontroli i związane z tym procedury.

W projekcie ustawy szczegółowo określono zasady przystępowania do PESoz i jego składania. Zaproponowano zmianę dopuszczania do tego egzaminu. Na podstawie dotychczasowych przepisów, do egzaminu mogła przystąpić osoba, która odbyła specjalizację i złożyła do ośrodka wojewódzkiego kartę specjalizacji wraz z podaniem o dopuszczenie do egzaminu. Ośrodek wojewódzki po stwierdzeniu, że dokumenty spełniały warunki formalne, przekazywał je do Centrum Egzaminów Medycznych. Przepisy nie określały jednak, w jakim trybie można uzupełnić brakujące elementy programu szkolenia.

Nowe rozwiązania - jak zaznaczono w komunikacie przekazanym przez CIR - pozwolą uniknąć dotychczasowych problemów i uproszczą procedury dotyczące dopuszczania do egzaminu.

Za weryfikację odbycia szkolenia specjalizacyjnego będzie odpowiadać wojewoda. Będzie on występował do konsultanta krajowego w danej dziedzinie ochrony zdrowia (albo w dziedzinie pokrewnej, jeżeli w danej dziedzinie ochrony zdrowia nie ma powołanego konsultanta krajowego) i zwracał się o ocenę zgodności odbytego przez daną osobę szkolenia specjalizacyjnego z programem tego szkolenia.

W przypadku stwierdzenia niezrealizowania programu, konsultant krajowy w danej dziedzinie (albo w dziedzinie pokrewnej) będzie wskazywał brakujący zakres tego programu. Wówczas wojewoda skieruje taką osobę do odpowiedniej jednostki szkolącej i określi termin zrealizowania brakujących elementów programu. Osoba, która ukończyła szkolenie specjalizacyjne zgodnie z jego programem – co zostanie potwierdzone przez wojewodę – będzie mogła zgłosić się do PESoz.

Państwowy Egzamin Specjalizacyjny dla każdej dziedziny ochrony zdrowia organizuje Centrum Egzaminów Medycznych (CEM). PESoz jest przeprowadzany przez Państwową Komisję Egzaminacyjną (PKE).

Projekt ustawy zakłada szerokie wykorzystanie systemów elektronicznych w procesie uzyskiwania tytułu specjalisty. Przewidziano uruchomienie Systemu Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych (SMK). W ramach informatyzacji systemu szkolenia specjalizacyjnego przewidziano m.in. wprowadzenie elektronicznych kart specjalizacji, dokumentujących przebieg szkolenia, które zastąpią karty papierowe.

Projekt ustawy umożliwia przystąpienie do Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego osobie, która nie zdążyła złożyć go w terminie. Oznacza to zniesienie dotychczasowych ograniczeń czasowych na składanie egzaminu. Ustawa ma wejść w życie 1 marca 2017 r.

Projekt ustawy o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia