Tarcza antykryzysowa w samorządzie - jak stosować nowe przepisy

Z powyższego wnioskować należy, że przyjęte przez tarczę 4.0 rozwiązanie można uznać za korzystne, lecz tylko częściowo, w odniesieniu do sprzedaży gastronomicznej, co może mieć uzasadnienie w tym, że przez pewien okres te punkt sprzedaży nie mogły prowadzić działalności handlowej wskutek wprowadzanych obostrzeń w związku z COVID-19. W praktyce jednak większa część przedsiębiorców nie będzie mogła skorzystać z ww. preferencji, co czyni wprowadzone rozwiązanie w pewnym stopniu ułomnym, tym bardziej że ujemne skutki COVID-19 dotknęły całą branżę handlową. ©℗

Podstawa prawna:

• ustawa z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2277),

• tarcza antykryzysowa 4.0, czyli ustawa z 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 1086),

• tarcza antykryzysowa 1.0, czyli ustawa z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374; ost.zm. poz. 1106).

Kredyt na złagodzenie skutków epidemii także na kilka lat

Nasza gmina zamierza zaciągnąć kredyt bankowy na tzw. ubytki w dochodach (z powodu COVID-19) – z wyłączeniem wskaźnika z art. 243 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, na co zezwala tarcza 4.0. Pojawiła się jednak wątpliwość, czy może to być kredyt dłuższy niż rok, skoro mowa o ubytkach tylko w dochodach w 2020 r., czy właściwy będzie tylko jednoroczny – zaciągnięty i spłacany w 2020 r.?

Ustawodawca nie narzucił jednostkom samorządu terytorialnego tego, czy zaciągane zobowiązanie ma być spłacone w 2020 r. czy też w kolejnych latach następujących po roku, w którym zostało zaciągnięte. Wybór jednej z tych opcji jest więc zależny od możliwości budżetowych danej JST.

Jeśli chodzi o zaciąganie zobowiązań kredytowych z pominięciem wskaźnika z art. 243 ust. 1 o finansach publicznych (dalej u.f.p.), to tarcza 4.0 wprowadziła nowy mechanizm w art. 15zob. W ust. 1 tego artykułu wskazano, że wskaźnika nie stosuje się do wykupów papierów wartościowych, spłaty rat kredytów i pożyczek wraz z należnymi odsetkami i dyskontem, odpowiednio emitowanych lub zaciągniętych w 2020 r. – do równowartości kwoty ubytku w wykonanych dochodach jednostki będącego skutkiem wystąpienia COVID-19. Artykuł 15zoa ust. 2–4 stosuje się odpowiednio. We wskazanych regulacjach (do których nastąpiło odesłanie, tj. do art. 15zoa dotyczącego stosowania zasad z art. 242 ustawy o finansach publicznych) zdefiniowano zaś tzw. planowany ubytek w dochodach, wskazując, że jest nim zmniejszenie dochodów wskutek epidemii, obliczone jako różnica między dochodami jednostki planowanymi w zmianie budżetu, o której mowa w art. 15zoa ust. 1, a planowanymi dochodami wykazanymi przez jednostkę w sprawozdaniu budżetowym za pierwszy kwartał 2020 r. (ust. 2 tego artykułu). Z kolei w ust. 3 postanowiono, że przez ww. dochody rozumie się dochody podatkowe, o których mowa w art. 20 ust. 3, art. 22 ust. 3 i art. 24 ust. 3 ustawy z 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, powiększone o opłatę miejscową i uzdrowiskową.