Zobowiązanie wynikające z weksla ma charakter abstrakcyjny, to znaczy jest ważne bez względu na przyczynę wystawienia weksla, na przykład jeśli weksel nie został zwrócony, dłużnik jest nadal obowiązany świadczyć, mimo że wykonał zobowiązanie, które było przyczyną wystawienia weksla.
Rozróżnia się dwa rodzaje weksli:
a) weksle trasowane,
b) weksle własne.
Weksel trasowany jest poleceniem wystawcy weksla skierowanym do trasata, aby ten w podanym terminie wypłacił remitentowi określoną kwotę pieniężną. Weksel trasowany zwany jest inaczej wekslem ciągnionym albo trata.
W wekslu trasowanym występują trzy osoby:
a) wystawca weksla,
b) trasat, czyli osoba, której wystawca poleca wypłacić oznaczoną w wekslu kwotę,
c) remitent - osoba uprawniona do żądania zapłaty.
Wystawienie weksla trasowanego jest z reguły następstwem rozliczeń, jakie ma wystawca zarówno z trasatem, jak i remitentem.
Weksel własny jest przyrzeczeniem samego wystawcy, że zapłaci remitentowi oznaczoną w wekslu kwotę.
W wekslu własnym występują więc jedynie dwie osoby:
a) wystawca weksla,
b) remitent.
Weksel jest dokumentem, który musi odpowiadać ustanowionym przez przepisy wymogom formalnym. Z pewnymi wyjątkami zależy od tego ważność weksla. I tak na przykład weksel własny musi zawierać:
1) słowo „weksel",
2) bezwarunkowe zobowiązanie się wystawcy weksla do zapłacenia oznaczonej kwoty pieniężnej,
3) oznaczenie remitenta,
4) termin i miejsce płatności,
5) datę i miejsce wystawienia weksla,
6) podpis wystawcy.
W niektórych sytuacjach znajduje zastosowanie tak zwany weksel gwarancyjny, mający ewentualna, przyszłą wierzytelność remitenta w stosunku do wystawcy weksla. Weksel gwarancyjny jest formą weksla własnego niezupełnego. Obok wystawienia strony zawierają odrębną umowę określającą w jakich okolicznościach i jaką treścią, może remitent uzupełnić weksel i realizować wynikające z niego prawa.
W razie niezapłacenia kwoty wekslowej dochodzenie należności odbywa się w postępowaniu nakazowym po uprzednim dokonaniu tzw. aktów staranności, do których należy:
a) przedstawienie weksla do zapłaty we właściwym terminie,
b) sporządzenie protestu weksla,
c) zawiadomienie indosantów i poręczycieli.
Źródło: ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe,