TEZA
Nie można żądać wydania nowej decyzji administracyjnej przed wzruszeniem decyzji ostatecznej.
STAN FAKTYCZNY
13 kwietnia 2007 r. warszawski sąd administracyjny oddalił skargę Polskiej Telefonii Cyfrowej na ostateczną decyzję prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, odmawiającą PTC dokonania rezerwacji częstotliwości dla usług szerokopasmowych, w tym dostępu do internetu, w zakresach 452,5-457 i 462,5-467 MHz, według spółki szczególnie atrakcyjnych technicznie na obszarach słabo zurbanizowanych i wiejskich. Zakresy te w 1991 roku zostały przyznane PTK Centertel. Ten wykorzystywał sporny zakres do komórkowej sieci analogowej w niestosowanej już technologii NMT, pod koniec 2005 r. jednakże organ regulacyjny zezwolił Centertelowi na wycofanie się z sieci analogowej i używanie na przyznanych częstotliwościach, do 2016 roku, technologii cyfrowej CDMA. Zdaniem skarżącej spółki, po wycofaniu się Centertela z technologii analogowej organ powinien był rozpisać nowy przetarg na sporny zakres, a decyzja z 2005 roku dotknięta jest nieważnością z powodu rażącego naruszenia art. 114 ust. 3 pkt 1 prawa telekomunikacyjnego. WSA oddalił skargę powołując się na zasadę trwałości decyzji administracyjnych wynikającą z art. 16 par. 1 kodeksu postępowania administracyjnego. W skardze kasacyjnej do NSA PTC zarzuciła naruszenie art. 114 ust. 3 pkt 1 p.t. i szeregu przepisów proceduralnych oraz wniosła o rozważenie, czy decyzja z 2005 roku nie stanowiła w istocie rezerwacji częstotliwości dla Centertela z pominięciem procedury przetargu.
UZASADNIENIE
NSA oddalił skargę. Zdaniem sądu, wywody skargi zostały sformułowane bez uwzględnienia trafnego stanowiska sądu I instancji opartego na podkreśleniu konsekwencji obowiązywania zasady ochrony trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych (art. 16 k.p.a.). Z zasady tej wynika, że decyzje wiążą tak długo, dopóki nie zostaną uchylone lub zmienione w przewidzianym do tego celu trybie. W tej sprawie określone częstotliwości zostały przyznane do wyłącznego wykorzystania wskazanemu w decyzji z 1991 r. podmiotowi - PTK Centertel. Nie można tego faktu pomijać przy rozpatrywaniu późniejszych wniosków innych podmiotów o dokonanie rezerwacji konkretnych częstotliwości. Artykuł 114 ust. 3 pkt 1 p.t. wskazuje dostępność danej częstotliwości jako warunek sine qua non jej przyznania. Częstotliwości przyznanej wcześniej ostateczną decyzją administracyjną innemu podmiotowi nie można uznać za dostępną. To powoduje, że w niniejszej sprawie nie doszło - jak to usiłowała wykazać skarga kasacyjna - do naruszenia art. 114 ust. 3 pkt 1 p.t. z racji wadliwości ostatecznej decyzji administracyjnej z 2005 roku.
NSA podkreślił, że kwestia legalności decyzji z 2005 roku mogła być badana tylko w odrębnym postępowaniu o charakterze nadzorczym, a nie w postępowaniu o przyznanie rezerwacji częstotliwości. WSA słusznie wskazał, że dopiero w razie skutecznego wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji obejmujących dokonaną wcześniej rezerwację tych samych częstotliwości, które blokują ich dostępność w rozumieniu art. 114 ust. 3 pkt 1 p.t., stworzy się możliwość ponownego rozpatrzenia negatywnie rozpoznanych na tej podstawie wniosków o dokonanie rezerwacji częstotliwości. NSA zauważył, że zarzuty skargi kasacyjnej o charakterze procesowym nie mogły odnieść zamierzonego skutku, wziąwszy pod uwagę konsekwencje obowiązywania ostatecznej decyzji administracyjnej. Decyzja z 2005 roku spowodowała niedostępność częstotliwości, o które ubiegała się strona skarżąca, a podważanie jej legalności było w niniejszej sprawie niedopuszczalne. Oczekiwania strony skarżącej nie były uzasadnione również z uwagi na treść art. 134 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wprawdzie bowiem sąd administracyjny orzeka w granicach danej sprawy, ale ocena legalności decyzji odmawiającej przyznania konkretnych częstotliwości nie jest tożsama z weryfikacją w trybie nadzorczym decyzji blokujących dostępność tych częstotliwości.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 stycznia 2008 r.
SYGN. AKT II GSK 339/07
Joanna Barańska
OPINIA
TOMASZ LUDWIK KRAWCZYK
adwokat, kancelaria Drzewiecki, Tomaszek i Wspólnicy
Decyzję o rezerwacji częstotliwości w zasadzie powinien poprzedzić przetarg. Skarżąca podnosiła, że decyzja zezwalająca jej konkurentowi na zmianę sposobu użytkowania częstotliwości była nieważna ze względu na pominięcie przetargu. Odmowa rezerwacji ze względu na brak dostępności była więc bezzasadna. NSA powtórzył ugruntowany pogląd, że decyzje administracyjne nie są nieważne z mocy prawa. Niezależnie więc od zasadności zarzutów, kwestionowana decyzja pozostawała w obrocie. Szanse skarżącej były od początku iluzoryczne. Z drugiej strony, nie będąc stroną w postępowaniu o wydanie decyzji z 2005 roku, nie mogła formalnie żądać stwierdzenia nieważności tej decyzji. Pozostawałoby jej domaganie się stwierdzenia nieważności decyzji z urzędu, ale ewentualnej odmowy nie mogłaby zaskarżyć.