W obecnym stanie prawnym, do kosztów działalności egzekucyjnej komornika zalicza się koszty osobowe i rzeczowe ponoszone w związku z prowadzona działalnością egzekucyjną, koszty ochrony zajętego mienia i niezbędnej ochrony osobistej oraz ubezpieczenia mienia kancelarii i własnego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, koszty przejazdów w miejscowości będącej siedzibą komornika, koszty korespondencji, obrotu pieniężnego, koszty przewozu drobnych ruchomości niewymagających transportu specjalistycznego oraz opłaty na samorząd komorniczy. Do kosztów działalności egzekucyjnej komornika, ustawa zalicza także inne koszty niezbędne do wykonywania czynności egzekucyjnych. Zaliczenie „innych kosztów” do kosztów działalności egzekucyjnej komornika, bez wyraźnego ich sprecyzowania, jest zdaniem pomysłodawców niedopuszczalne, wobec czego proponowana nowelizacja zakłada, iż aby „inne koszty” mogły być zaliczone do kosztów działalności egzekucyjnej komornika, muszą być udokumentowane.
Komornik jest osobą zaufania publicznego i dlatego, zdaniem zwolenników nowelizacji, jego działania, zwłaszcza w zakresie finansów powinny być przejrzyste. Projekt zakłada, że każda kwota pobrana i wydatkowana w egzekucji komorniczej, musi mieć swoje potwierdzenie we właściwej dokumentacji. Komornikowi bowiem może się należeć zwrot poniesionych kosztów tylko w takim zakresie, w jakim zostały one udokumentowane.
Zadaj pytanie na: Forum
Ponieważ komornik ma prawo uzależnić wykonanie czynności od uzyskania od strony postępowania egzekucyjnego wskazanej przez niego zaliczki, projekt zobowiązuje komorników do precyzyjnego wskazywania czynności, która ma być sfinansowania z zaliczki.
Posłowie PO opowiadają się za uzależnieniem wysokości kosztów komorniczych od nakładu pracy przy ściąganiu zadłużenia, dlatego też proponują wprowadzenie zmian w określonych procentowo wysokościach opłat egzekucyjnych pobieranych przez komorników. Założenie takie jest również realizacją wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 czerwca 2012 r., sygn. akt P 13/11, który wskazał na konieczność uwzględniania podczas kształtowania opłaty egzekucyjnej nakładu pracy oraz czasu komornika. Pomysłodawcy więc proponują rezygnację w określonych wypadkach z ustalenia stałych procentowych opłat egzekucyjnych, na rzecz wskazania w ustawie górnych granic tychże opłat. Wysokość opłaty będzie wiec zależeć od nakładu pracy komornika.
Polecamy także: Nowelizacja ustawy o pracownikach samorządowych od 1 września 2013 r.
Dla przykładu, obecna ustawa stanowi, iż w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 15% wartości wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższej niż 1/10 i nie wyższej niż trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Nowelizacja zakłada zaś, iż w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik będzie pobierał od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości do 10 % wartości wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższej niż 1/20 i nie wyższej niż trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Projekt zmian przewiduje wobec tego również zmniejszenie opłat egzekucyjnych, a co za tym idzie, dostosowanie ich do realiów gospodarczych i finansowych.