Celem uchwalonej ustaw jest weryfikacja pozwoleń zintegrowanych oraz doprecyzowanie procedury uznania przedmiotów lub substancji za produkt uboczny.
Ustawa w art. 1 dokonuje nowelizacji ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, poprzez dodanie ust. 5a w art. 211. Zgodnie z dodawanym przepisem ust. 5a, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy ochrony środowiska, w pozwoleniu zintegrowanym będzie można określić – dla instalacji wymagających uzyskania pozwolenia zintegrowanego – zakres i sposób monitorowania wielkości emisji w zakresie wykraczającym poza wymagania dotyczące monitorowania określone w tzw. konkluzjach dotyczących BAT (określających najlepsze dostępne środki oraz techniki i związane z nimi poziomy emisji oraz ich monitorowanie, w celu ochrony.
W art. 2 nowelizacji dokonuje się zmiany ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. Zgodnie z proponowanym brzmieniem art. 11 ust. 4 ustawy o odpadach uznanie albo odmowa uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny ma następować w drodze decyzji marszałka województwa wydawanej po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska właściwego ze względu na miejsce wytwarzania przedmiotu lub substancji, o których mowa w art. 10 tej ustawy. Tryb wydawania tej decyzji określono w dodawanych ust. 4a–4f w art. 11 ustawy o odpadach.
Uznanie takie następuje poprzez instytucję tzw. „milczącej aprobaty” marszałka województwa. Uznanie przedmiotu lub substancji za produkt uboczny następuje wtedy, gdy marszałek województwa w terminie zawitym trzech miesięcy od dnia otrzymania zgłoszenia nie wyrazi w formie decyzji administracyjnej sprzeciwu. Decyzja zawierająca sprzeciw wydawana jest w przypadku jeżeli dokonujący zgłoszenia nie wykaże, że dany przedmiot lub substancja mogą być uznane za produkt uboczny.
Ustawa ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Źródło: http://www.prezydent.pl