Co w zgłoszeniu?
W zgłoszeniu przewoźnik przedstawia proponowaną linię komunikacyjną (następuje to poprzez określenie jej przebiegu, w tym miejsca początkowego i końcowego, oraz długości w kilometrach), na której zamierza wykonywać przewóz oraz proponowany rozkład jazdy.
Odmowa wydania przewoźnikowi potwierdzenia zgłoszenia przewozu, (dalej zwanego: „potwierdzenia”), następuje w drodze decyzji administracyjnej.
Kiedy organizator przewozów ludzi może odmówić wydania potwierdzenia? Na przykład, w przypadku gdy właściwy organ cofnął, w drodze decyzji administracyjnej, wydane przewoźnikowi potwierdzenie.
Właściwy organ wydaje, w terminie 30 dni od dnia dokonania zgłoszenia, potwierdzenie oraz wypis z potwierdzenia, o ile jest wymagany (patrz: art. 29 ust. 1 projektu). Załącznikiem do potwierdzenia, pamiętajmy, jest rozkład jazdy. Potwierdzenie wydawane jest na okres do pięciu lat (zgodnie z art. 29 ust. 4 projektu).
Po co te terminy?
Uzasadnieniem wprowadzenia terminowych potwierdzeń jest m.in. dodatkowa możliwość dokonania, co kilka lat, weryfikacji związanej z wykonywanymi przez przewoźników usługami, jak również spełniania przez nich warunków, na podstawie których wykonywany jest przewóz osób. Oprócz tego wprowadzony system potwierdzeń opiera się na głównych przesłankach dotychczasowych zezwoleń w transporcie drogowym, w którym zezwolenia są wydawane na okres do pięciu lat.
Wydaje się, iż rozróżnienie pomiędzy okresem, na jaki organizator może zawrzeć umowę z operatorem a okresem, na jaki wydaje potwierdzenie, nie powinno budzić wątpliwości ze względu na charakter przewozów wykonywanych przez operatora oraz przewoźnika. Przewozy świadczone przez operatora, wskazane w rozporządzeniu (WE) nr 1370/2007, mają zdecydowane pierwszeństwo przed przewozami „komercyjnymi”.
Ważne jest, iż tak samo, jak w przypadku zaświadczeń, za wydanie potwierdzenia, wypisu z potwierdzenia, wtórnika (czyli duplikatu) potwierdzenia oraz za zmianę tego dokumentu właściwy organizator pobiera opłaty, które stanowią jego dochód.
Niezwykle istotny jest fakt, iż wypis z potwierdzenia, jako dokument, z którego wynika posiadanie przez przewoźnika uprawnień do wykonywania publicznego transportu zbiorowego na określonym obszarze, powinien znajdować się w samochodzie, którym wykonujemy transport ludzi.
Czytaj także: Finansowanie przewozów o charakterze użyteczności publicznej>>
Co w sytuacji cofnięcia potwierdzenia?
W sytuacji cofnięcia potwierdzenia z przyczyn przewidzianych w art. 30 ust. 4 lub jego wygaśnięcia z przyczyn przewidzianych w ust. 8 pkt 1 tego artykułu, przewoźnik obowiązany jest zwrócić potwierdzenie oraz wypisy z potwierdzenia właściwemu organizatorowi transportu zbiorowego.
Niespełnienie tego obowiązku w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o cofnięciu stała się ostateczna, niesie za sobą sankcję nałożenia kary pieniężnej w wysokości 1 000 zł (art. 59 ust. 3 projektu).
Warto podkreślić, iż projektowany art. 30 ust. 6 nakłada na przewoźnika obowiązek wystąpienia do właściwego organizatora z wnioskiem o zmianę jego treści, nie później niż w terminie 14 dni od dnia powstania zmiany, w przypadku gdy zmiana taka dotyczy:
- oznaczenia przedsiębiorcy,
- jego siedziby (miejsca zamieszkania) lub adresu,
- numeru w rejestrze przedsiębiorców
- w ewidencji działalności gospodarczej.
Niespełnienie tego obowiązku usankcjonowane jest karą pieniężną w wysokości 1 000 zł (art. 59 ust. 2 projektu).
Gdy przewóz nie będzie wykonywany z przyczyn zależnych od niego przez okres co najmniej 14 dni, czyli dwóch tygodni, jest on zobowiązany niezwłocznie, czyli w trybie pilnym, poinformować o tym fakcie właściwego organizatora przez:
a) zrzeczenie się wykonywania przewozu albo
b) zawieszenie wykonywania przewozu, wskazując jednocześnie termin podjęcia wykonywania tego przewozu.
O fakcie wykonywania przewozu we wskazanym przez przewoźnika terminie zobowiązany jest on poinformować właściwego organizatora (zgodnie art. 30 ust. 3 projektu). W przypadku niewykonania ww. obowiązku przewoźnik podlega karze pieniężnej w wysokości 1 000 zł (patrz: art. 59 ust. 4 projektu ustawy).
Rozkłady jazdy bezwzględnie muszą być aktualizowane
W sytuacji modyfikacji dotyczących aktualizacji rozkładów jazdy przewoźnik jest obowiązany zgłaszać zmiany właściwemu organizatorowi nie później niż w terminie 14 dni przed dniem aktualizacji rozkładów jazdy w terminach określonych w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe. Niespełnienie tego obowiązku usankcjonowane jest karą pieniężną w wysokości 1 000 zł (zgodnie z art. 59 ust. 2 projektu).
W celu zapewnienia ciągłości wykonywania usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego w przypadku śmierci osoby fizycznej, której wydano potwierdzenie, postanowiono wprowadzić podobne rozwiązanie jak do umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Rozwiązanie to pozwala na wykonywanie przewozów przez osobę, która złożyła wniosek o stwierdzenie nabycia spadku takiej osoby przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy od dnia jej śmierci. Warto podkreślić, iż w przypadku przewozów komercyjnych, w czasie wskazanego wyżej okresu, wspomniana osoba może starać się o uzyskanie wspomnianego już wyżej potwierdzenia (zgodnie z art. 31 projektu).
Kolejną kwestią, którą zajął się ustawodawca, jest sytuacja, w której wydane zostało potwierdzenie zgłoszenia przewozu na wykonywanie przewozu na obszarze, który objęty jest porozumieniem zawartym pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego lub na obszarze na którym został utworzony związek międzygminny bądź związek powiatów, a następnie porozumienie to wygasło lub związek został rozwiązany. Artykuł 32 projektowanej ustawy wskazuje, iż w takiej sytuacji właściwym organizatorem jest ten, który jest właściwy ze względu na zasięg wykonywanego przewozu (np. w przypadku porozumienia między gminami położonymi w granicach tego samego powiatu, w chwili wygaśnięcia porozumienia właściwym staje się ten powiat).
Czytaj także: Projekt ustawy o publicznym transporcie zbiorowym – umowa o świadczenie usług>>
Jaką rolę spełniają Minister Infrastruktury i Minister Gospodarki Morskiej?
Warto podkreślić, iż w art. 33 projektu zawarte zostało upoważnienie ustawowe do określenia przez ministra właściwego do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, w drodze rozporządzenia, wzorów dokumentów związanych z wykonywaniem publicznego transportu zbiorowego, z określeniem opłaty za wydanie poszczególnych dokumentów . Na potrzeby wydania ww. rozporządzenia w ustawie została wskazana została maksymalna wysokość ww. opłat.
W art. 33 ust. 2 określono wytyczne do wydania ww. rozporządzenia, wśród których znajdują się m.in.:
1) koszty związane z organizacją publicznego transportu zbiorowego,
2) okres ważności dokumentów jak również
3) obszar, na którym będą wykonywane przewozy.
Kryterium „kosztów związanych z organizacją publicznego transportu zbiorowego” pozwala na określenie opłat w wysokości pokrywającej rzeczywiste koszty wydania przedmiotowych dokumentów oraz wykonywanie innych czynności związanych z organizacją publicznego transportu zbiorowego. Istotne jest, iż dochód uzyskany z tych opłat powinien umożliwić organizatorowi pokrywanie kosztów związanych z organizacją publicznego transportu zbiorowego, tj.:
a) aktualizacją planu transportowego i przeprowadzania w tym zakresie konsultacji społecznych,
b) badaniem i analizowaniem potrzeb przewozowych lokalnej społeczności, w tym potrzeb osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej zdolności ruchowej,
c) podejmowaniem działań zmierzających do polepszania standardów usług publicznego transportu zbiorowego,
d) organizowaniem przetargów mających na celu dokonanie wyboru operatora publicznego transportu zbiorowego, w tym publikacja ogłoszenia o zamiarze przeprowadzenia postępowania przetargowego,
e) prowadzeniem ewidencji przewoźników,
f) kontrolą realizacji przez operatora i przewoźnika usług przewozowych,
g) nadzorem nad przestrzeganiem przez operatora i przewoźnika zasad funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego,
h) podejmowaniem przez organizatora działań w przypadku wystąpienia okoliczności niezależnych od operatora lub przewoźnika, uniemożliwiających świadczenie usług zgodnie z warunkami określonymi odpowiednio w umowie albo w potwierdzeniu zgłoszenia przewozu,
i) weryfikowaniem wniosków operatora o rekompensatę i podejmowaniem działań związanych z wypłacaniem rekompensaty.
Pozytywną przesłanką projektowanych przepisów jest zróżnicowanie w projekcie ustawy wysokości opłat uiszczanych przez operatorów i przewoźników w zależności od obszaru oraz okresu ważności zaświadczenia oraz potwierdzenia zgłoszenia przewozu ma na celu przede wszystkim zapobieżenie ponoszeniu opłat przez przedsiębiorców wykonujących przewozy na mniejszym obszarze lub przez krótszy okres czasu w takiej samej wysokości jak przedsiębiorcy świadczący przewozy na większym obszarze lub przez dłuższy okres czasu. Powyższe rozwiązanie oparte na zasadzie proporcjonalności pozwala na uwzględnienie interesów poszczególnych przedsiębiorców w ich udziale w rynku przewozowym.
B.W.
Sektor Publiczny