Powołania zespołu monitorującego, który ma być organem doradczym Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, wymaga znowelizowana ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, która weszła w życie w sierpniu ubiegłego roku.
Zespół będzie się składał z przedstawicieli administracji rządowej, jednostek samorządu terytorialnego oraz organizacji pozarządowych, kościołów i związków wyznaniowych. Kandydatów można zgłaszać do piątku 4 marca.
Osoby, które będą pracować w zespole, muszą mieć co najmniej trzyletnie doświadczenie w przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, zarówno jeśli chodzi o pomoc ofiarom, jak i pracę ze sprawcami, a także udokumentowane osiągnięcia w tej dziedzinie.
W zespole ma być dziesięciu przedstawicieli III sektora. Kandydatów mogą zgłaszać ogólnopolskie organizacje pozarządowe, związki i porozumienia organizacji działające na obszarze całego kraju, których podstawowym zadaniem jest przeciwdziałanie przemocy w rodzinie. Organizacje muszą mieć co najmniej czteroletnie doświadczenie, a także udokumentowane osiągnięcia w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
Kandydatów można zgłaszać listem poleconym lub osobiście do Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej MPiPS. Więcej szczegółów oraz wzory niezbędnych formularzy znaleźć można na stronach resortu pracy: www.mpips.gov.pl.
W ciągu pięciu dni od złożenia dokumentacji Minister Pracy i Polityki Społecznej wybierze członków zespołu i ogłosi jego skład w Biuletynie Informacji Publicznej oraz na stronie internetowej.
Jak mówił wiceminister pracy Jarosław Duda, zespół pomoże w dopracowaniu pozostałych aktów wykonawczych do ustawy. "Projekty tych rozporządzeń są już gotowe, ale będziemy mogli wspólnie popracować nad szczegółami" - podkreślił.
Przedstawiciele organizacji pozarządowych już kilka miesięcy temu zwracali uwagę, że zespół mógłby być pomocny w pracach nad aktami wykonawczymi do ustawy.
Ustawa wprowadziła zakaz stosowania kar cielesnych wobec dzieci, wzmocniła ochronę ofiar przemocy, m.in. przez skuteczną izolację sprawców od ofiar przemocy przez środki separujące, np. zakaz zbliżania czy nakaz opuszczenia wspólnego mieszkania. Ustawa wprowadziła bezpłatną obdukcję, a także obowiązkową terapię dla sprawców przemocy. Uprawniła pracowników socjalnych do interweniowania, gdy zagrożone jest życie lub zdrowie dziecka, wprowadziła także wymóg tworzenia w każdej gminie zespołów interdyscyplinarnych złożonych z przedstawicieli służb zajmujących się przeciwdziałaniem przemocy.
W związku z wejściem w życie ustawy różne resorty musiały opracować sześć rozporządzeń, m.in. ws. wzoru zaświadczenia lekarskiego o przyczynach i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie, ws. standardu usług świadczonych przez specjalistyczne ośrodki dla ofiar przemocy w rodzinie, ws. procedury Niebieska Karta i ws. procedury postępowania policji przy wykonywaniu czynności związanych z odebraniem dziecka w przypadkach zagrożenia jego życia lub zdrowia w związku z przemocą w rodzinie.