Należy jednak zaznaczyć, że skuteczność zawieranych umów sprzedaży nie ma tu nic do rzeczy. Użycie słowa dokonywać a nie dokonać nie jest przypadkowe. Ustawodawca chciał zaznaczyć, że obowiązek zapłaty opłaty targowej powstaje z chwilą przedstawienia na targowisku oferty handlowej. Potwierdza to orzecznictwo m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 października 2014 r. (II FSK 2553/12).
Na kim ciąży obowiązek zapłaty
Zgodnie z art. 15 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, do zapłaty opłaty targowej zobligowane są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, które dokonują sprzedaży na targowiskach. Wyłączeniu od tego obowiązku podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub ich częściach.
Ponadto zwolnione od opłaty targowej w/w jednostki gdy są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach.
Polecamy: Gazeta Samorządu i Administracji
Jak definiować targowisko
Targowiskiem jest każde miejsce, w którym prowadzona jest sprzedaż. Istotny jest jednak fakt, że objęcie danego terenu uchwałą gminy dotyczącą lokalizacji targowiska nie ma decydującego znaczenia dla uznania, że dane miejsce prowadzenia sprzedaży jest targowiskiem. Aby powstało zobowiązanie w postaci opłaty targowej muszą zaistnieć przesłanki wynikające z przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Targowiskiem są więc także miejsca, które formalnie nie zostały określone przez gminę jako targowiska. Może być nawet chodnik, pod warunkiem, że w tym miejscu jest prowadzona sprzedaż.
Wysokość opłaty targowej
Wysokość opłaty targowej jest ustalana w uchwale rady gminy. Nie może ona jednak przekroczyć kwoty 751,65 zł. Maksymalną kwotę wyznacza Minister Finansów w corocznym obwieszczeniu.
Opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko. Nie mają więc wpływu na obowiązek zapłaty czy wysokość opłaty, inne zobowiązania za korzystanie z urządzeń służących do dokonywania sprzedaży.
Opracowano na podstawie:
Ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. (Dz.U. 1991 nr 9 poz. 31 z późn. zm.)
Obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2016 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2017 r. (M.P. z dnia 5 sierpnia 2016 r.)
Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 października 2014 r. (II FSK 2553/12).