Pracodawca, który omyłkowo wypłacił pracownikowi wyższe, niż powinien, wynagrodzenie (w tym również dodatkowe wynagrodzenie roczne), może domagać się jego zwrotu. Pierwszym sposobem na odzyskanie nadpłaconej kwoty jest zawarcie porozumienia z pracownikiem, który zgadza się na oddanie nienależnej mu kwoty nagrody. Drugi sposób polega na potrąceniu nadwyżki trzynastki z wynagrodzenia pracownika – również za jego zgodą. Jeśli pracownik nie zgadza się na potrącenie, pracodawcy pozostaje dochodzenie zwrotu przed sądem cywilnym.
Potrącenie nadpłaty z wynagrodzenia
Potrącenie dopuszczalne jest wyłącznie za zgodą pracownika. Przepisy ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (dalej: k.p.) pozwalają potrącić bez zgody pracownika tylko te należności, które zostały wskazane w art. 87 k.p. (świadczenia alimentacyjne, potrącenia komornicze, zaliczki pieniężne i kary). Na potrącenie innych świadczeń – np. nadpłaty trzynastki – wymagana jest zgoda pracownika wyrażona na piśmie (art. 91 k.p.).
Aby zgoda pracownika na potrącenie nadpłaty była skuteczna, powinna spełniać określone warunki. Musi dotyczyć konkretnej, istniejącej wierzytelności (nie jest skuteczna prawnie zgoda na potrącenia należności przyszłych). Pracownik, wyrażając zgodę na potrącenie nadpłaty trzynastki, może ponadto określić wysokość tego potrącenia – procentowo lub kwotowo (chodzi o to, aby potrącane kwoty nie powodowały znacznego obniżenia należnego pracownikowi wynagrodzenia). Oświadczenie pracownika w tej części jest dla pracodawcy wiążące.
Więcej przeczytasz w Rachunkowości Budżetowej!
Rachunkowość Budżetowa dostępna także w wydaniu elektronicznym!