STAN FAKTYCZNY:
Pracownik jednostki jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę. Dojeżdża codziennie do pracy ok. 90 km. Zakład pracy organizuje autobusowe środki transportu na dojazdy do pracy (na podstawie biletów imiennych), po czym dopłaca pracownikom za dojazdy, zaliczając te dopłaty do przychodów opodatkowanych, a częściowo pracownicy dopłacają sami – co także jest potrącane na listach płac.
Zakład pracy stosuje koszty uzyskania przychodu według zryczałtowanej stawki (zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; dalej: updof).
Na koniec roku rozliczeniowego jednostka wydaje pracownikowi zaświadczenie o wysokości odpłatności za bilety, a pracownik sam dokonuje rocznego rozliczenia podatku dochodowego.
ODPOWIEDŹ:
Pracownik będzie mógł zastosować w rozliczeniu rocznym koszty faktycznie poniesione, pod warunkiem że będzie posiadał łącznie okresowe bilety imienne oraz zaświadczenie o wysokości poniesionych wydatków.
Zgodnie z art. 22 ust. 11 updof, koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy podatnik (tutaj – pracownik jednostki) może przyjąć w wysokości faktycznie poniesionych tylko wówczas, gdy spełnione są jednocześnie następujące przesłanki dotyczące wydatków pracownika:
● były one wyższe od kosztów określonych ustawowo,
● zostały poniesione na transport do zakładu pracy,
● odbyły się wymienionymi ściśle środkami transportu oraz
● zostały udokumentowane wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.
W sprawie tej kluczowe jest ustalenie pojęcia imiennego biletu okresowego.
Czytaj także: Zmienią się zasady zwrotu kosztów podróży służbowych>>
SŁOWNICZEK
W przepisach prawa podatkowego brak jest definicji pojęcia imienny bilet okresowy. Zgodnie z art. 22 ust. 11 updof istotne jest, aby w załączniku do biletu określona została cena biletu – a więc koszt, jaki pracownik poniósł na dojazd do zakładu pracy w ciągu roku – tym bardziej że koszty te rozliczane są w deklaracji rocznej. Ponadto bilet ten w swej treści musi określać osobę uprawnioną do korzystania z niego. Dodatkowo musi to być bilet uprawniający do korzystania z komunikacji przez pewien okres.
Stosownie do treści art. 22 ust. 13 updof, przepisów art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 oraz ust. 11 updof nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do zakładu pracy – z wyjątkiem gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu. Posiadanie przez pracownika jedynie zaświadczenia o wysokości faktycznie poniesionych wydatków nie stanowi przesłanki uprawniającej do zastosowania faktycznie poniesionych kosztów uzyskania przychodu. Takie zaświadczenie z zakładu pracy stanowi jedynie załącznik do biletów imiennych, z którego wynika wysokość poniesionych przez pracownika kosztów w związku z dojazdem do pracy.
Natomiast udokumentowanie wydatków okresowymi biletami imiennymi (oraz dodatkowo – zaświadczeniem z zakładu pracy o poniesionych opłatach) spełnia ustawową przesłankę, o której mowa w art. 22 ust. 11 updof.
PODSTAWA PRAWNA
• Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307; ost.zm. Dz.U. z 2010 r. Nr 149, poz. 996)