ORZECZENIE
Podatnik zaskarżył decyzję organów podatkowych w zakresie ustalenia podatku od czynności cywilnoprawnych naliczonego w związku z umowami sprzedaży dwóch nieruchomości. Umowy te były zawarte w 2001 roku. Organ podatkowy zakwestionował określoną przez kupującego i sprzedające małżeństwo, tj. solidarnych podatników podatku od czynności cywilnoprawnych, wartość nieruchomości.
Po odwołaniu się od decyzji przez kupującego dyrektor izby skarbowej wydał decyzję utrzymującą w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. Organ II instancji swoje rozstrzygnięcie skierował jedynie do kupującego. Tylko jemu doręczono też decyzję. Pominięto małżeństwo sprzedające nieruchomość.
W skardze do WSA podatnik zarzucił organom podatkowym, że nie było podstaw do zakwestionowania wartości nieruchomości. Poza tym zarzutem nie wskazał innych argumentów o charakterze merytorycznym.
Wojewódzki sąd administracyjny uchylił zaskarżoną decyzję. Sąd administracyjny, dokonując kontroli legalności wydanych przez organy podatkowe decyzji, nie jest bowiem związany granicami skargi, tj. wskazanymi w niej zarzutami i żądaniami. Tak więc, mimo że w skardze nie podniesiono zarzutów, na podstawie których uchylono decyzję, WSA mógł i powinien z urzędu stwierdzić, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów prawa podatkowego. W postępowaniu odwoławczym nie brała udziału strona, która również była podatnikiem. Uchybienie to daje podstawę do wznowienia postępowania przed organem II instancji.
JOANNA BARON
Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte
Więcej: www.deloitte.com/pl/podatki