Organ administracji publicznej może z urzędu lub na żądanie strony prostować w drodze postanowienia błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanych przez ten organ decyzjach (art. 113 § 1 k.p.a.).
Błędne pouczenie strony nie jest jednak błędem pisarskim ani rachunkowym, który należałoby prostować w trybie art. 113 k.p.a. W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że sprostowanie w trybie art. 113 k.p.a. może nastąpić jedynie na podstawie art. 111 k.p.a.
W tej sprawie należy wydać decyzję na wniosek złożony przez stronę. Sprostowania takiego nie można dokonać z urzędu.
Zgodnie z art. 111 k.p.a. strona może w terminie 14 dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji zażądać jej uzupełnienia co do rozstrzygnięcia bądź co do prawa odwołania, wniesienia w stosunku do decyzji powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu administracyjnego albo sprostowania zamieszczonego w decyzji pouczenia w tych kwestiach. Termin dla strony do wniesienia odwołania, powództwa lub skargi biegnie od dnia doręczenia jej odpowiedzi.
Z ORZECZNICTWA
Błędne pouczenie strony nie stanowi ani błędu pisarskiego, ani rachunkowego, nie jest też oczywistą omyłką. Sprostowanie dotyczące mylnego pouczenia co do zasad i trybu zaskarżenia decyzji może być dokonane wyłącznie na podstawie art. 111 k.p.a. i tylko na wniosek strony złożony w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Kodeks postępowania administracyjnego nie przewiduje możliwości dokonania tego rodzaju prostowania z urzędu.
Wyrok z 8 lutego 2007 r. WSA w Warszawie, sygn. akt II SA/Wa2085/06
Uzupełnienie decyzji następuje w formie decyzji, odmowa uzupełnienia rozstrzygnięcia w formie postanowienia. Niezależnie od formy prawnej, złożenie tego typu wniosku wstrzymuje określony w art. 129 § 2 k.p.a. termin do wniesienia odwołania.
Wyrok z 23 października 1998 r. NSA w Lublinie, sygn. akt I SA/Lu 977/97
Czytaj także: Odszkodowanie za złe decyzje organów administracyjnych>>
O tym, czy w sprawie został złożony wniosek o uzupełnienie decyzji o treści określonej w art. 111 § 1 k.p.a., decyduje nie nazwa pisma strony ani też powołanie takiej czy innej podstawy prawnej, lecz żądany przedmiot uzupełnienia.
Wyrok z 22 lutego 2001 r. NSA w Warszawie, sygn. akt. V SA 2415/00
Dorota Wołoszyn
Podstawa prawna:
• Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz.U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071; ost.zm. Dz.U. z 2008 r. nr 229, poz. 1539)