W określonych sytuacjach trzeba uiszczać opłaty lokalne. Generalne zasady wywiązywania się z tych obowiązków reguluje ustawa o podatkach i opłatach lokalnych, która określa tryb oraz sposób pobierania podatków gminnych.
Handel bazarowy
Osoby fizyczne, prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, dokonujące sprzedaży na targowiskach (bazarach), muszą wnosić opłatę targową. Targowiskami są wszelkie miejsca, w których jest prowadzony handel. Od tej generalnej reguły jest pewien wyjątek. Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub częściach budynków, z wyjątkiem targowisk pod dachem oraz hal używanych do targów, aukcji i wystaw.
Opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.
Kwestie wnoszenia opłaty targowej niekiedy budziły spory. Niektóre z nich rozstrzygały sądy administracyjne. W jednym z wyroków określono, że sprzedaż dokonywana w hali, w której nie są organizowanie imprezy w postaci targów, aukcji i wystaw, nie podlega opłacie targowej (wyrok NSA z 1 lutego 2007 r., sygn. akt II FSK 1507/06, niepublikowany).
Na temat opłaty targowej wypowiadały się również regionalne izby obrachunkowe. Zdaniem takiej izby w Łodzi targowiskiem jest każde miejsce, w którym jest dokonywana sprzedaż, a nie tylko miejsca do tego przeznaczone. Podstawę do pobrania opłaty targowej stanowi dokonywanie czynności sprzedaży od wszystkich podmiotów w nim wskazanych, a nie prowadzenie działalności gastronomicznej lub gospodarczej (uchwała RIO w Łodzi z 12 października 2005 r., nr 25/59/2005, OwSS 2006/2/61).
Z kolei drobni przedsiębiorcy prowadzący np. pensjonaty w miejscowościach o korzystnym klimacie powinni pamiętać, że turyści lub wczasowicze muszą uiszczać opłatę miejscową lub uzdrowiskową.
Opłaty dla turysty
Opłata miejscowa jest pobierana od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych:
l w miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w tych celach,
l w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status obszaru ochrony uzdrowiskowej na zasadach określonych w ustawie o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych.
Opłata miejscowa jest pobierana za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach.
Z kolei opłata uzdrowiskowa pobierana jest od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska na zasadach określonych w ustawie o lecznictwie uzdrowiskowym. Opłaty miejscowej oraz opłaty uzdrowiskowej nie pobiera się jednak między innymi od:
l osób przebywających w szpitalach,
l osób niewidomych i ich przewodników,
l podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową,
l od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.
Uprawnienia gmin
Ważna regulacja zawarta jest w art. 17 ust. 2a ustawy. Według tej regulacji, od osób, od których pobierana jest opłata uzdrowiskowa, gmina nie pobiera opłaty miejscowej.
ILE WYNOSZĄ MAKSYMALNE STAWKI W 2007 ROKU
l stawka opłaty targowej nie może przekroczyć 618,33 zł dziennie
l stawka opłaty miejscowej w miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne czy walory krajobrazowe nie może przekroczyć 1,74 zł dziennie
l stawka opłaty miejscowej w miejscowościach posiadających status obszaru ochrony uzdrowiskowej nie może przekroczyć 2,49 zł dziennie
l stawka opłaty uzdrowiskowej nie może przekroczyć 3,46 zł dziennie
Warto przypomnieć pogląd wyrażony przez Regionalną Izbę Obrachunkową w Szczecinie (uchwała RIO z 5 kwietnia 2006 r., nr VII/35/S/2006). Otóż, jak zwrócono uwagę, przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych formułując upoważnienie dla organów stanowiących gmin do wprowadzania innych niż wymienione w ustawie zwolnień od opłat lokalnych wyraźnie ogranicza te zwolnienia do zwolnień przedmiotowych. Natomiast w odniesieniu do firm lub osób wykorzystujących teren pod ekspozycje kolekcjonerskie i wystawy artystyczne (bez sprzedaży) zwolnienie jest bezprzedmiotowe, ponieważ ekspozycje kolekcjonerskie i wystawy artystyczne (bez sprzedaży) z mocy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie podlegają opłacie targowej, opłacie podlega sprzedaż.
KTO NIE WNOSI OPŁATY TARGOWEJ
Zwalnia się od opłaty targowej sób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach.
GDZIE OKREŚLONO GÓRNE LIMITY
Górne granice stawek kwotowych na 2007 rok ustalono w obwieszczeniu ministra finansów z dnia 25 października 2006 r. w sprawie wysokości górnych granic stawek kwotowych w podatkach i opłatach lokalnych (M.P. nr 75 poz. 758).
KRZYSZTOF TOMASZEWSKI
krzysztof.tomaszewski@infor.pl
PODSTAWA PRAWNA
l Art. 15-17 oraz art. 19 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 121, poz. 844 z późn. zm.).