EKSPERT RADZI
Jakie są zasady zwrotu kosztów dla osób wezwanych przez organ administracji
Jakiego rodzaju koszty mogą być zwrócone osobie wezwanej przez organ administracji? Na podstawie jakich przepisów regulują sprawę kosztów i należności osobistego stawiennictwa?
Kodeks postępowania administracyjnego nie zawiera wprost przepisów określających zasady ustalania kosztów i należności osobistego stawiennictwa się na wezwanie organu administracyjnego. Nie daje też podstaw prawnych do wydania odrębnych aktów wykonawczych. Kodeks natomiast odsyła do przepisów regulujących sprawy kosztów sądowych, a przez to również pośrednio do przepisów wykonawczych do kodeksu pracy w sprawach należności z tytułu podróży służbowych.
Przepisy dekretu z 26 października 1950 r. o należnościach świadków (...), w sprawie zasady ustalania należności świadków określają, że składają się na nie: należności z tytułu utraconego zarobku dziennego, strawne (dieta), zwrot kosztów podróży (najtańszym środkiem transportu masowego) i ewentualnie koszty noclegu, w przypadku gdyby okazało się, że świadek nie został zwolniony w dniu, na jaki został wezwany. W przypadku, gdy świadek, który został wezwany, wymaga opieki, zwrot kosztów należy się również opiekunowi. Należności stron postępowania są ustalane na tych samych zasadach, co należności świadków. Natomiast należności biegłych są liczone inaczej niż przy stronie czy świadkach.
Rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 4 lipca 1990 r. dotyczące świadków i stron reguluje m.in. maksymalną normę procentową należności za utracony zarobek dzienny.
Do należności za podróż zalicza się następujące koszty: przejazd z miejsca zamieszkania do celu podróży i z powrotem, nocleg według przedstawionego rachunku albo ryczałtowo (1,5 diety), dojazd środkami komunikacji miejscowej według stawki ryczałtowej, inne udokumentowane wydatki. Należności z tytułu zwiększonych kosztów wyżywienia w podróży (takie jak diety czy strawne) są ustalane według stawek kwotowych na dobę lub jej części. Przepis art. 56 par. 2 k.p.a. określa termin, do którego należy wystąpić z żądaniem przyznania należności wynikłych z osobistego stawiennictwa. Żądanie to powinno być zgłoszone do dnia wydania decyzji, czyli do dnia oznaczonego jako data jej wydania zgodnie z art. 107 par. 1 k.p.a.
WNIOSEK
Przepis art. 56 par. 1 k.p.a. dotyczy i obejmuje swym zakresem wszystkie osoby wezwane, które stawiły się na wezwanie, z pewnym jednak ograniczeniem dotyczącym stron postępowania, a mianowicie stron, na których żądanie toczy się dane postępowanie.
ANNA WALCZAK
radca prawny z Kancelarii Dziedzic & Kielmans
PODSTAWA PRAWNA
l Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.).
l Dekret z 26 października 1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym (Dz.U. nr 49, poz. 445).
l Rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 4 lipca 1990 r. w sprawie wysokości należności świadków i stron w postępowaniu sadowym (Dz.U. nr 48, poz. 284 ze zm.).