Ustawa o samorządzie gminnym (dalej: u.s.g.) stanowi w art. 101 ust. 1, że każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego. Z przepisu tego jasno wynika, że przedmiotem skargi do sądu administracyjnego mogą być akty prawa miejscowego, a więc uchwały i zarządzenia powszechnie obowiązujące na obszarze działania organu, który akt ten wydał. Organy samorządu terytorialnego, np. rada gminy (wójt), wydają też tzw. akty kierownictwa wewnętrznego. Te są wiążące dla adresatów podporządkowanych służbowo i organizacyjnie. A skoro tak, to nie mogą naruszać "interesu prawnego lub uprawnienia" osób znajdujących się "na zewnątrz" administracji. Tym samym co do zasady zaskarżane być nie mogą.
O braku możliwości zaskarżenia aktów kierownictwa wewnętrznego do sądów administracyjnych na podstawie art. 101 u.s.g. wielokrotnie wypowiadały się sądy administracyjne.
Przykładowo wskazać można postanowienie WSA w Olsztynie z 27 kwietnia 2018 r. (sygn. akt II SA/Ol 257/18). Sąd odrzucił w nim skargę mieszkańca na uchwałę rady gminy w przedmiocie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W uzasadnieniu tego postanowienia sąd wskazał, że "badana uchwała nie może naruszyć interesu prawnego właścicieli działek położonych na obszarze gminy, jest bowiem uchwałą o charakterze aktu kierownictwa wewnętrznego i jako taka nie wiąże w stosunkach zewnętrznych, a ponadto nawet pośrednio nie kształtuje sytuacji prawno-planistycznej nieruchomości. Jest aktem wyłącznie polityki przestrzennej, pozostającym bez wpływu i to nie tylko bezpośredniego, ale nawet pośredniego na prawa i obowiązki obywateli".
Przeczytaj w INFORLEX.PL Administracja cały artykuł:
Niektóre akty kierownictwa wewnętrznego też można zaskarżyć
W artykule wskazano również sytuacje, w których skarga jest dopuszczalna.