Rada gminy może (w drodze uchwały) ustanawiać ograniczenia co do czasu funkcjonowania instalacji lub korzystania z urządzeń, z których emitowany hałas może negatywnie oddziaływać na środowisko.
WAŻNE
Ograniczenia nie dotyczą instalacji lub urządzeń znajdujących się w miejscach kultu religijnego.
Zasady te wprowadza art. 157 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (dalej: p.o.ś.). Wprowadzanie na tej podstawie aktów prawa miejscowego powoduje wiele problemów, które rozstrzygają sądy administracyjne.
Sądy administracyjne jednoznaczne twierdzą, że art. 157 § 1 p.o.ś. nie upoważnia organu stanowiącego gminy do dowolnej i samowolnej oceny, że danego typu instalacja bądź urządzenie emituje hałas, który negatywnie oddziałuje na środowisko. Wprowadzając ograniczenia wymienione w art. 157 § 1 p.o.ś., rada gminy powinna wykazać, że hałas emitowany z danej instalacji lub urządzenia faktycznie negatywnie oddziałuje na środowisko. Dopiero ustalenia, że emitowany hałas z tego typu instalacji lub urządzeń przekracza dopuszczalne granice poziomów hałasu w środowisku, mogą stanowić podstawę do wydania przez radę gminy aktu przewidzianego art. 157 p.o.ś. Normy określa natomiast rozporządzenie Ministra Środowiska z 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku. Takie wnioski wynikają np. z wyroku NSA z 2 lutego 2016 r. (sygn. akt II OSK 1355/14) oraz z wyroku NSA z 21 czerwca 2017 r. (sygn. akt II OSK 1815/16).
(…)
Tomasz Król