Przypozwanie nie wywiera żadnych bezpośrednich skutków procesowych ani nie przerywa biegu przedawnienia. Służy jednak prawu materialnemu. Przypozwanie należy odróżnić od dopozwania, czyli wezwania przez sąd do wzięcia udziału w sprawie dodatkowych pozwanych.
Strona, której w razie niekorzystnego dla niej rozstrzygnięcia przysługiwałoby roszczenie względem osoby trzeciej albo przeciwko której osoba trzecia mogłaby wystąpić z roszczeniem, może zawiadomić taką osobę o toczącym się postępowaniu i wezwać ją do wzięcia w nim udziału. W tym celu strona wnosi do sądu pismo procesowe (bezpłatne) wskazujące przyczynę wezwania innej strony i stan sprawy. Pismo to doręcza się niezwłocznie osobie trzeciej, która może zgłosić swe przystąpienie do strony jako interwenient uboczny (art. 84 K.p.c.).
UWAGA!!! Przypozwanie jest dopuszczalne tak długo, jak długo można zgłosić interwencję uboczną, a więc w każdym stanie sprawy aż do zamknięcia rozprawy w II instancji.
Osoba przypozwana nie staje się z mocy prawa uczestnikiem postępowania. Osoba przypozwana może zgłosić interwencję uboczną. Samo przypozwanie nie zwalnia jej od wykazania swego interesu prawnego we wstąpieniu, a w razie zgłoszenia opozycji - od jego uprawdopodobnienia. W przypadku przypozwania tylko strona przeciwna może wnieść opozycję, gdyż uznaje się, iż strona, która dokonała przypozwania, przejawiła przez to gotowość przyjęcia osoby przypozwanej.
Skutki związane z interwencją uboczną określone w art. 82 K.p.c. (tj. że interwenient uboczny nie może w stosunku do strony, do której przystąpił, podnieść zarzutu, że sprawa została rozstrzygnięta błędnie albo, że strona ta prowadziła proces wadliwie) powstają w stosunku do wezwanego, który nie zgłosił przystąpienia, z chwilą, w której przystąpienie było możliwe (art. 85 K.p.c.). Taki zarzut będzie dopuszczalny tylko, jeśli stan sprawy w chwili przypozwania uniemożliwił mu korzystanie ze środków obrony albo, że strona umyślnie lub przez niedbalstwo nie skorzystała ze środków, które nie były przypozwanemu znane.
Przypozwanie ma więc uchronić stronę przed ww. zarzutem, jaki osoba trzecia mogłaby podnieść w wszczętym później przez nią lub przeciwko niej procesie.
Źródło: art. 84-85 Ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. 1964 r., Nr 43, poz. 296 ze zmianami)