Oprócz powyższego na płatniku ciążą także obowiązki o charakterze instrumentalnym, takie jak obowiązek przechowywania dokumentów związanych z poborem podatków do czasu upływu terminu przedawnienia jego zobowiązania. O statusie danego podmiotu jako płatnika danego podatku rozstrzygają konkretne ustawy podatkowe.
Tytułem przykładu w podatku dochodowym od osób prawnych płatnikami są m.in. osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, dokonujące wypłaty dywidend i innych należności z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, mających siedzibę na terytorium RP, w podatku dochodowym od osób fizycznych: zakłady pracy z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób uzyskujących od tych zakładów przychody ze stosunku pracy, organy rentowe od wypłacanych bezpośrednio przez te organy emerytur i rent a w podatku od spadków i darowizn czy od czynności cywilnoprawnych płatnikiem w określonych tymi ustawami sytuacjach jest notariusz.
W przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania swoich powinności płatnik odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. Z tytułu prawidłowo wykonywanych obowiązków w stosunku do podatków uiszczanych na rzecz budżetu państwa płatnikowi przysługuje wynagrodzenie. Natomiast z tytułu poboru podatków stanowiących dochody jednostki samorządu terytorialnego o wynagrodzeniu może postanowić organ stanowiący danej jednostki.
Źródło: art. 8, 28, 30, 32 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.)