Diety pomniejsza się o koszty uzyskania przychodów. Jeśli w danym miesiącu przychód będzie mniejszy niż kwota miesięcznych kosztów podatkowych, dochód nie wystąpi.
Jak wiadomo, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek. Dotyczy to zatem m.in. radnych.
Przychody z tego tytułu korzystają ze zwolnienia od podatku do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł. Nadwyżka ponad tę kwotę podlega więc opodatkowaniu.
Wspomniana nadwyżka stanowi przychód, który należy pomniejszyć o koszty uzyskania przychodów w wysokości kosztów pracowniczych (art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przypomnieć należy, że w 2009 r. koszty te wynoszą miesięcznie 111,25 zł, natomiast rocznie nie mogą przekroczyć 2002,05 zł, jeśli podatnik (radny) otrzymuje tego rodzaju przychody od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z kilku stosunków prawnych.
Oznacza to, że diety radnego należy pomniejszać o „pracownicze” koszty uzyskania przychodów. Przy czym nie ma możliwości obniżenia miesięcznej kwoty kosztów uzyskania przychodów nawet w sytuacji, gdy koszty te przewyższają wysokość miesięcznego przychodu. W miesiącu, w którym koszty te przewyższają przychód, dochód do opodatkowania nie wystąpi. Koszty uzyskania przychodów za miesiące, w których wystąpił przychód w kwocie niższej od zryczałtowanej kwoty kosztów, płatnik powinien wykazać w informacji PIT-11 w pełnej wysokości.
SŁAWOMIR LIŻEWSKI
Podstawa prawna
• Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2009 r. Nr 69, poz. 587)