Trudno mówić o jakiejkolwiek praktyce w tej kwestii. Wydaje się, iż to strony uregulują administratora w umowie zawartej miedzy sobą. Jedną z wad tej nowej instytucji jest fakt, że ustawodawca nie do końca przemyślał jej rolę i znaczenie. Jednakże jest potrzebna, gdyż ustawa sama nie regulowała do tej pory, kto ma administrować hipotekę. Dodanie tej instytucji nastąpi w drodze art. 682 w znowelizowanej ustawie obowiązującej od lutego 2011 roku.
Zobacz: Hipoteka na lokalu spółdzielczym
Administratorem hipoteki jest zastępca pośredni, czyli dowolna osoba fizyczna, osoba prawna, ułomna osoba prawna, która ma działać w imieniu własnym na rzecz zabezpieczonych wierzytelności. Należy podkreślić, że hipoteka należy do majątku administratora, natomiast zabezpieczone wierzytelności należą już do majątków wierzycieli.
Powołanie administratora następuje w drodze pisemnej umowy obligacyjnej między administratorem a wierzycielem pod rygorem nieważności (ad solemnitatem). Stroną umowy o ustanowienie hipoteki jest administrator. Hipotekę na imię administratora ustanawia się tylko w formie aktu notarialnego, wówczas art. 95 Prawa bankowego nie ma zastosowania (DZ.U.2002 Nr 72, poz. 665 z późn. zm.).
Zobacz: Co z hipoteką w przypadku podziału nieruchomości
W jakich przypadkach można ustanowić administratora hipoteki?
• w celu zabezpieczenia hipoteką kilku wierzytelności przysługujących różnym podmiotom, a służącym sfinansowaniu tego samego przedsięwzięcia. Pod pojęciem „przedsięwzięcia”, rozumiemy wszelkiego rodzaju inwestycje strukturalne, cel gospodarczy, czy cel obrany przez strony, np. nabycie akcji, zakup działki gruntu, bieżąca działalność gospodarcza.
Wejście w życie nowelizacji UKWH znacznie komplikuje stan prawny. Od 20 lutego 2011 r. w obrocie będą funkcjonowały hipoteki, które podlegają trzem zróżnicowanym reżimom prawnym:
1. hipoteki zwykłe i związane z nimi hipoteki kaucyjne zabezpieczające roszczenia uboczne, do których stosuje się dotychczasowe przepisy UKWH, z wyjątkiem art. 76 ust. 1 i 4 UKWH mających zastosowanie w zmienionym brzmieniu,
2. hipoteki kaucyjne, które podlegają znowelizowanym przepisom UKWH, z wyjątkiem przepisów o rozporządzaniu opróżnionym miejscem hipotecznym,
3. hipoteki o znowelizowanej konstrukcji, do których w pełni mają zastosowanie zmienione przepisy UKWH.
W praktyce szczególnie problematyczne może okazać się ustalenie, jaki reżim prawny jest właściwy w odniesieniu do danej hipoteki.