Od 16 września 2021 r. uległo ono istotnym modyfikacjom. Obecnie w każdym postępowaniu należy uwzględnić negatywną przesłankę upływu czasu. I dotyczy to także postępowań wszczętych przed zmianami.
Procedura stwierdzenia nieważności decyzji
Postępowanie o stwierdzenie nieważności zostało uregulowane w art. 156 i następnych ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego. Ważne rozwiązania procesowe - zarówno dla prowadzonych, jak i przyszłych postępowań - zawarte zostały dodatkowo w art. 2 ustawy z 11 sierpnia 2021 r. o zmianie k.p.a. Przedstawiamy etapy prawidłowego rozpoznawania wniosku o stwierdzenie nieważności przy uwzględnieniu tych zmian.
Procedura stwierdzenia nieważności decyzji po zmianach
W przeciwieństwie do instytucji wznowienia postępowania, w przypadku procedury stwierdzenia nieważności z regulacji kodeksowej nie wynika wprost podział na takie etapy postępowania, w których cezurę stanowiłoby wydanie postanowienia o wszczęciu (wznowieniu) postępowania lub odmowie jego wszczęcia (wznowienia). Podział na takie dwa odrębne etapy utrudnia jeszcze bardziej ostatnia nowelizacja. Powoduje ona, że w pewnym zakresie przesłanka upływu czasu powinna zostać zbadana jeszcze przed merytorycznym rozpoznaniem sprawy.
Mimo to wciąż można przedstawić przebieg rozpoznawania wniosku jako proces składający się z dwóch faz. W pierwszym etapie dochodzi do wstępnego, formalnego badania wniosku. Drugi etap ma charakter merytoryczny. Jego celem jest odpowiedź na pytanie, czy konkretne rozstrzygnięcie administracyjne powinno zostać usunięte z obrotu prawnego ze względu na wystąpienie jednej z podstaw stwierdzenia nieważności wskazanych w art. 156 § 1 k.p.a.
(…)