1. Czy mogę obdarować kogoś, pomimo tego że ta osoba tego nie chce?
Nie. Darowizna jest w polskim prawie umową. Oznacza to, że do jej zawarcia potrzebna jest zgodna wola dwóch osób – darczyńcy, który chce darować pewną rzecz i obdarowanego, który chce tę rzecz przyjąć. Jeśli potencjalny obdarowany nie chce przyjąć rzeczy, nie stanie się jej właścicielem.
2. Czy dla dokonania darowizny nieruchomości konieczne jest zachowanie formy aktu notarialnego?
Tak. Darowizna jest bowiem umową przenoszącą własność nieruchomości.
3. Czy formularz podatkowy zastępuje formę aktu notarialnego?
Nie. Odpowiedni formularz należy złożyć w celu niepłacenia podatku, gdy darowizna pochodzi od osoby bliskiej. Nie zastępuje on jednak formy aktu notarialnego.
4. Co w sytuacji gdy darczyńca znajduje się za granicą?
Osoba przebywająca za granicą, która chce dokonać darowizny nieruchomości położonej w Polsce, a nie chce przyjeżdżać do kraju w celu zawarcia umowy przed notariuszem, powinna ustanowić pełnomocnika, który będzie działał za nią. Do ustanowienia pełnomocnictwa przez taką osobę nie jest wymagane zachowanie formy aktu notarialnego. Wystarczy udzielenie pełnomocnictwa w formie „lżejszej”, byleby była to forma zgodna z prawem państwa, w którym pełnomocnictwo zostało udzielone albo z prawem państwa, gdzie darczyńca zwykle przebywa.
5. Kiedy obdarowany staje się właścicielem darowanej nieruchomości?
Obdarowany staje się właścicielem nieruchomości z chwilą wpisania go jako właściciela do księgi wieczystej prowadzonej dla danej nieruchomości. Notariusz zawsze wysyła wypis aktu notarialnego do sądu wieczystoksięgowego. Ani darczyńca, ani obdarowany nie muszą dodatkowo zgłaszać do sądu faktu zawarcia umowy darowizny.