Posiedzenie mediacyjne prowadzić ma do przyjęcia przez jego strony ustaleń co do sposobu rozwiązania sporu będącego przyczyną wszczęcia postępowania sądowo-administracyjnego oraz do wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych sprawy. Biorąc powyższe pod uwagę, należy podkreślić, że posiedzenie mediacyjne nie jest więc kontrolą legalności działania lub zaniechania administracji publicznej, a co za tym idzie, nie może prowadzić do objaśnienia stronom, czy w toku postępowania przed organem administracji doszło do naruszenia prawa i na czym to naruszenie poległo oraz jakie mogą być następstwa tego uchybienia.
W postępowaniu mediacyjnym przedstawia się stronom mediacji prawidłowy przebieg procesu decyzyjnego, przy udziale organu administracji publicznej, którego działanie lub zaniechanie zaskarżono. Prowadzący posiedzenie mediacyjne powinien wskazać stronom posiedzenia mediacyjnego, jakie przepisy prawa należy zastosować w sprawie będącej przedmiotem mediacji oraz omówić stan faktyczny sprawy pod kątem wypełnienia ustawowych przesłanek zawartych w hipotezach norm proceduralnych i materialnych prawa administracyjnego. Przedmiotowe czynności mają doprowadzić do rekonstrukcji norm podlegających konkretyzacji, dlatego też prowadzący postępowanie mediacyjne dokonuje analizy stanu prawnego sprawy przez rekonstrukcję norm prawa procesowego i materialnego zastosowanych w sprawie przez organ administracji, ze szczególnym uwzględnieniem hipotez tych norm i stanu faktycznego sprawy. Prezentacja prawidłowego przebiegu procesu decyzyjnego, jaki powinien być w sprawie udziałem organu administracji publicznej prowadzi de facto do porównania wyników wykładni prawa procesowego i materialnego dokonanych przez madiatora i organ administracji przy uwzględnieniu ustalonego w sprawie stanu faktycznego. W przebiegu posiedzenia mediacyjnego jest ona podstawą do podjęcia przez jego strony negocjacji prowadzących do ustalenia sposobu załatwienia sprawy w inny sposób niż rozstrzygnięcie sądu administracyjnego. Przebieg procesu decyzyjnego ma w konsekwencji skłonić strony do podjęcia dyskusji nad przebiegiem postępowania administracyjnego, które doprowadziło do wydania zaskarżonego aktu administracyjnego lub na okoliczności, które nie doprowadziły do podjęcia działania przez ten organ.
Na uwagę zasługuje również fakt, że cechą charakterystyczną czynności podejmowanych przez mediatora jest to, że w swoim działaniu nawiązuje on do czynności, jakie podejmuje sędzia sądu administracyjnego przed wydaniem przez niego orzeczenia w danej sprawie jednak inny jest ich cel. Należy podkreślić, że głównym zadaniem mediatora jest dokonanie oceny legalności działania administracji publicznej, dokonując w tym celu ustalenia, jak powinien przebiegać w sprawie proces decyzyjny z udziałem organu administracji, którego działanie lub zaniechanie zaskarżono, jednocześnie starając się nakreślić jego etapy obarczone nieprawidłowościami. Mediator musi więc ocenić, czy ustalony między stronami sposób jej załatwienia jest zgodny z obowiązującymi przepisami prawnymi. Ocena ta opiera się zarówno na wiedzy o stanie sprawy, jak i wiedzy fachowej prowadzącego postępowanie mediacyjne.
WNIOSEK
Zadaniem postępowania mediacyjnego jest nie tylko wyjaśnienie i rozważenie okoliczności faktycznych i prawnych sprawy, ale także ustalenie, w oparciu o wynik rozważań nad elementami faktycznymi i prawnymi sprawy, sposobu jej załatwienia. w jaki strony zamierzają załatwić sprawę.
ANNA WALCZAK
radca prawny w Kancelarii Dziedzic & Kielmans
AT
PODSTAWA PRAWNA
l Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.).