Ustawa służy stosowaniu w polskim systemie prawnym rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczącego produktów kosmetycznych (wersja przekształcona), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1223/2009”, poprzez określenie obowiązków podmiotów i właściwości organów w zakresie wykonywania rozporządzenia. Celem ustawy jest zapewnienie właściwego poziomu bezpieczeństwa produktów kosmetycznych mogących wpływać na zdrowie konsumentów.
Ustawa zawiera w szczególności następujące rozwiązania:
1) wprowadza szereg definicji odwołujących się do rozporządzenia nr 1223/2009, takich jak „ciężkie działanie niepożądane”, „dystrybutor”, „wytwórca”, „produkt kosmetyczny”;
2) doprecyzowuje, że produkty kosmetyczne udostępniane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy oznaczać w języku polskim;
3) ustanawia wykaz zakładów wytwarzających produkty kosmetyczne, prowadzony przez państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, właściwego ze względu na siedzibę zakładu wytwarzającego produkty kosmetyczne; wykaz zakładów służy monitorowaniu przestrzegania zasad dobrej praktyki produkcji zgodnie z art. 22 rozporządzenia nr 1223/2009 i nie będzie udostępniany w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej;
4) tworzy System Informowania o Ciężkich Działaniach Niepożądanych Spowodowanych Stosowaniem Produktów Kosmetycznych, w celu przetwarzania danych o działaniach niepożądanych produktów kosmetycznych, zgłoszonych do tzw. „ośrodka administrującego”, którym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej będzie wskazany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, jeden z podmiotów tworzących system szkolnictwa wyższego i nauki;
5) wskazuje, że nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy o produktach kosmetycznych oraz przepisów rozporządzenia nr 1223/2009 będą sprawowały, w zakresie swoich kompetencji, Państwowa Inspekcja Sanitarna oraz Inspekcja Handlowa;
6) zakłada powstanie ośrodka informacji o produktach kosmetycznych, zapewniającego lekarzom i lekarzom dentystom dostęp do informacji o produktach kosmetycznych niezbędnych w razie konieczności podjęcia właściwego leczenia, a ponadto który będzie udzielał konsultacji toksykologicznych, analizował przyczyny zatruć, posiadał dostęp do baz naukowych dotyczących właściwości toksykologicznych substancji oraz posiadał telefoniczne i elektroniczne środki komunikacji alarmowej;
Zobacz: Zdrowie
7) zawiera przepisy dotyczące administracyjnych kar pieniężnych, które będą stosowane w przypadku naruszenia przepisów rozporządzenia nr 1223/2009. Karze pieniężnej podlegać będzie w szczególności wytwarzanie produktu kosmetycznego bez zachowania zasad dobrej praktyki produkcji, wprowadzanie do obrotu produktu kosmetycznego bez spełnienia wymogów dotyczących oceny bezpieczeństwa, a także bez spełnienia wymogów dotyczących dokumentacji produktu, z naruszeniem zakazów w zakresie testów na zwierzętach, bez spełnienia wymogów w zakresie oznakowania, niedopełnienie obowiązku informowania o ciężkim działaniu niepożądanym lub wprowadzenie do obrotu lub udostępnienie na rynku produktu kosmetycznego po upływie daty minimalnej trwałości. Kary pieniężne nakładane będą w drodze decyzji właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego albo wojewódzkiego inspektora Inspekcji Handlowej.
Ustawa wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2019 r., z wyjątkiem art. 62 ustawy, który wejdzie w życie z dniem 12 lipca 2020 r.
Źródło: http://www.prezydent.pl