Celem ustawy jest przyśpieszenie procesu wyeliminowania zagrożeń związanych z występowaniem ponadnormatywnych stężeń niektórych zanieczyszczeń powietrza na większości obszaru Polski oraz wykonanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 22 lutego 2018 r.
W tym celu, nowelizacja ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2018 r. poz. 799, z późn. zm.) wyraźne zobowiązuje organy sporządzające programy ochrony powietrza (POP) do uwzględnienia wymogu, by działania naprawcze w nich przewidziane umożliwiały ograniczenie przekroczeń wartości dopuszczalnych w możliwie najkrótszym terminie.
Ponadto nowelizacja określa niezbędny zakres tworzonych programów ochrony powietrza i skraca o 3 miesiące terminy związane z opracowywaniem i opiniowaniem na poszczególnych szczeblach samorządu terytorialnego projektu uchwały w sprawie programu ochrony powietrza oraz planu działań krótkoterminowych (PDK).
Zobacz: Środowisko
Nowelizacja wprowadza nowe zadanie dla ministra właściwego do spraw środowiska – opiniowania, przekazanego przez zarząd województwa, projektu uchwały w sprawie programu ochrony powietrza. Na zarząd województwa nałożono obowiązek monitorowania postępu w realizacji działań naprawczych realizowanych na szczeblu gminnym i powiatowym przez podmioty i organy wskazane w POP oraz w PDK oraz przekazywania corocznych sprawozdań z postępu realizacji działań naprawczych wynikających z POP oraz PDK.
Wojewódzkiemu centrum zarządzania kryzysowego powierzono obowiązek informowania społeczeństwa o zagrożeniu wystąpienia przekroczeń norm jakości powietrza. W konsekwencji odpowiednie zmiany wprowadzono w ustawie z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1401, z późn. zm.).
W celu usunięcia wątpliwości interpretacyjnych, nowelizacja precyzuje zakres stosowania szeregu przepisów Prawa ochrony środowiska wprowadzonych w 2017 r., w związku z transpozycją do prawa polskiego postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2015/2193/UE z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania, wskazując, że dotyczą one wyłącznie źródeł spalania paliw, które są objęte standardami emisyjnymi.
Ustawa wchodzi w życie, co do zasady, z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
Źródło: https://www.prezydent.pl