Oznaczenie położenia i granic gruntu dokonuje geodeta w geodezyjnym operacie ewidencyjnym. Z kolei dane z katastru gruntowego stanowią podstawę oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej (art. 26 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece).
W terenie granice gruntu oznaczone są geodezyjnymi znakami granicznymi. W razie zatarcia granic istnieje możliwość ich wznowienia, a w razie sporu przeprowadzenia postępowania rozgraniczeniowego.
Znajdujące się gruncie i trwale z nim związane budynki, inne urządzenia i rośliny, jak również prawa związane z własnością nieruchomości są częściami składowymi danej nieruchomości gruntowej.
Stan prawny nieruchomości gruntowej opisany jest w księdze wieczystej.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93)
Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 19, poz. 147), tekst jednolity z dnia 11 października 2001 r. (Dz.U. Nr 124, poz. 1361)