Pracownikom uczęszczającym na studia wyższe i podyplomowe urząd przyznaje świadczenie w formie częściowej refundacji poniesionych opłat za studia, po uprzednim przedłożeniu przez nich dowodu dokonanej wpłaty. Wydatek taki klasyfikowany jest w § 3020 „Wydatki osobowe niezaliczone do wynagrodzeń”. Z pracownikami podnoszącymi kwalifikacje zawierana jest umowa określająca prawa i obowiązki stron. W przypadku gdy zamawiającym usługę dokształcania pracowników jest urząd, który jest odbiorcą faktury za świadczoną usługę, wtedy wydatek traktowany jest jako zakup usług i kwalifikowany w § 4300 „Zakup usług pozostałych”. Czy takie postępowanie jest prawidłowe? Jak należy interpretować objaśnienie do § 4300 „Zakup usług pozostałych” klasyfikacji wydatków w pkt „usługi w zakresie oświaty i wychowania oraz szkolnictwa wyższego, m.in.: opłaty za studia w zakresie dokształcania kadr, organizowane przez szkoły wyższe”? Czy wydatek w obydwu przedstawionych przypadkach powinien być zakwalifikowany w paragrafie 4300 „Zakup usług pozostałych”?
Z uwagi na fakt, iż w piśmie nie wskazano ściśle, jakiego urzędu oraz jakiej grupy pracowników dotyczy przedmiotowa sprawa, informacja Departamentu w tej kwestii może mieć wyłącznie charakter ogólny.
Kwestie dotyczące kształcenia dorosłych zarówno w formach szkolnych, jak i pozaszkolnych zostały uregulowane w dwóch aktach normatywnych: rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472, z późn.zm.) oraz rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz.U. Nr 31, poz. 216). Zakres określonych świadczeń z tytułu podnoszenia kwalifikacji w przywołanych wyżej formach oraz warunki ich przysługiwania pracownikom zostały uregulowane w cyt. rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r., zgodnie z upoważnieniem zawartym w art. 103 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn.zm.).
Z treści przepisów § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. oraz rozdziału 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. wynika, iż studia wyższe (m.in. wieczorowe, zaoczne) i studia podyplomowe nie stanowią form pozaszkolnych kształcenia, a więc będą zaliczane do szkolnych form kształcenia. Wobec powyższego, pracownikowi przysługiwać będzie, zgodnie z przepisem § 4 przywołanego rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r., urlop szkoleniowy i zwolnienia z części dnia pracy w wymiarach określonych w § 7 rozporządzenia, płatne według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy.
Kiedy pracownikowi przysługuje zwrot kosztów studiów podyplomowych>>
Ponadto zakład pracy może przyznać pracownikowi – w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych – dodatkowe świadczenia, m.in. zwrócić koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika, pokryć koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych, pokryć opłaty za naukę, pobierane przez szkołę, udzielić dodatkowego urlopu szkoleniowego.
Odnosząc się do problemu zaklasyfikowania wydatków pracodawcy, związanych z uzupełnianiem przez pracownika kwalifikacji zawodowych w formie studiów wyższych (zaocznych, wieczorowych) lub studiów podyplomowych na podstawie skierowania zakładu pracy, mając na uwadze obowiązujący stan prawny, należy podkreślić, iż przedmiotowe wydatki powinny być traktowane jako usługa edukacyjna i klasyfikowane zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych w paragrafie wydatków 430 „Zakup usług pozostałych” z odpowiednią czwartą cyfrą. Powyższe będzie miało zastosowanie wówczas, kiedy zakład pracy pokrywa całość kwoty opłaty za studia, na podstawie przepisu § 4 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych.
Kto musi ukończyc studia prawnicze lub administracyjne>>
W przypadku natomiast, gdy pracownik dokonuje opłat za studia wyższe, a zgodnie z aktem wewnętrznym regulującym wskazany obszar jest mu refundowana przez pracodawcę część tej opłaty na podstawie okazanego dowodu wpłaty, uzasadnione jest klasyfikowanie wymienionego wydatku w paragrafie 302 „Wydatki osobowe nie zaliczone do wynagrodzeń” z odpowiednią czwartą cyfrą.
Ministerstwo Finansów pragnie podkreślić, iż szczegółowa klasyfikacja budżetowa, ustalona rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz.U. Nr 107, poz. 726, z późn.zm.) nie stanowi podstawy prawnej do ponoszenia wydatków. Stanowi ona jedynie techniczne narzędzie służące prezentowaniu określonych rodzajów działalności, rodzajów dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych. Stosowny podział zawarty we wskazanym akcie normatywnym ma za zadanie jedynie umożliwić dysponentom poszczególnych stopni zaklasyfikowanie określonych zdarzeń (np. społecznych, gospodarczych, administracyjnych), rozstrzygniętych co do zasady przepisami prawa materialnego.