Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Zatem podstawą wstrzymania wykonania aktu administracyjnego jest wykazanie przez wnioskodawcę, istnienia jednej z wyżej wymienionych przesłanek, tj. niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Zobacz również: Interes prawny w zaskarżaniu uchwał organów samorządowych
Zgodnie z postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. akt II FZ 763/14 (LEX nr 1470059) „we wniosku o udzielenie ochrony tymczasowej strona zobowiązana jest skonkretyzować rodzaj szkody, a ponadto, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków i ich konkretyzacja w przedstawionym przez stronę materiale dowodowym. Nie wystarczy więc samo powtórzenie treści przepisu. Uzasadnienie wniosku powinno się odnosić do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione (por. M. Jagielska, w Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, pod red. R. Hausera i M. Wierzbowskiego, Warszawa 2013, str. 364 i nast.; B. Dauter, t. 9 w Komentarz do art. 61 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, publ. LEX/el. 2013). Także w orzecznictwie wskazuje się, że na wnioskodawcy spoczywa obowiązek szczególnie wnikliwego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania danego aktu, tak aby przekonać sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej. We wniosku należy wskazać w czym miałoby się wyrażać niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.
Uzasadnienie wniosku winno zatem odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest zasadne (por. np. postanowienia NSA: z dnia 8 października 2013 r. w sprawie II OSK 2290/13, publ. LEX nr 1398157 oraz z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie II GZ 50/14, publ. LEX nr 1430371).
Wynika z powyższego, iż wnioskodawca w swoim wniosku nie może ograniczyć się do stwierdzenia, iż wykonanie danego aktu materialnego grozi spowodowaniem szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Wnioskodawca zobowiązany jest przedstawić określone okoliczności świadczące o istnieniu jednej z w/w przesłanek. Okoliczności te muszą być poparte dowodami, z którymi Sąd mógłby się zapoznać. Samo ograniczenie się do stwierdzenia, iż zachodzi jedna z w/w przesłanek, bez przedstawienia żadnych dowodów potwierdzających to twierdzenie, będzie skutkować oddaleniem wniosku.
Autor: Przemysław Naworol - aplikant adwokacki
Polecamy serwis: Prawo administracyjne