Dom pomocy społecznej uznaje się za spełniający warunki, jeżeli np. w zakresie usług bytowych:
- budynek i jego otoczenie są pozbawione barier architektonicznych,
- budynek wielokondygnacyjny ma zainstalowany dźwig osobowy dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych,
- budynek jest wyposażony w system przyzywowo-alarmowy i system alarmowo-przeciwpożarowy,
- liczba miejsc w nowo powstających domach jest nie większa niż 100.
W domu pomocy społecznej muszą znajdować się m.in.: jadalnia, gabinet medycznej pomocy doraźnej, pomieszczenia do terapii i rehabilitacji, pomieszczenie pomocnicze do prania i suszenia, palarnia, jeżeli wśród mieszkańców domu są osoby palące, miejsce kultu religijnego zgodne z wyznaniem mieszkańca domu (jeżeli nie ma on możliwości uczestniczenia w nabożeństwach poza domem). Pokój mieszkalny jednoosobowy musi mieć powierzchnię nie mniejszą niż 9 mkw.
Jeżeli podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej, przestał spełniać warunki określone w ustawie o pomocy społecznej, to wówczas wojewoda wyznacza dodatkowy termin na spełnienie tych warunków. Po bezskutecznym upływie terminu, wyznaczonego przez wojewodę, cofa on zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej.
PODSTAWA PRAWNA
- Art. 57a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. nr 64, poz. 593 ze zm.).
- Par. 5 rozporządzenia ministra polityki społecznej z dnia 19 października 2005 r. w sprawie domów pomocy społecznej (Dz.U. nr 217, poz. 1837).