Samorządy mogą oszczędzić miliony złotych, jeśli poważnie podejdą do wytwarzania i zarządzania ciepłem oraz energią. Liczne przykłady dowodzą, że tam gdzie wdrożono programy oszczędnościowe, osiągnięto korzyści klimatyczne i finansowe.
Ciepłownictwo komunalne jest mniej zanieczyszczające i bardziej wydajne pod względem energetycznym, zarówno w procesie generacji, jak i dystrybucji ciepła, więc w pełni uzasadnione jest promowanie tej formy wytwarzania ciepła – z komunikatu Komisji Europejskiej „Plan działania na rzecz racjonalizacji zużycia energii: sposoby wykorzystania potencjału”.
Prawne zobowiązanie
Od sierpnia br. obowiązuje ustawa z 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (dalej: ustawa o efektywności energetycznej), przewidująca wzorcową rolę sektora publicznego w poprawianiu efektywności energetycznej. Prawo to ma „wymusić” – także na samorządach – oszczędność energii. Przymus w tym przypadku należy zdefiniować jako konieczny, ponieważ dotychczasowe zachęty nie przyniosły oczekiwanych rezultatów.
Gminy w większości nie inwestują w efektywność energetyczną, tłumacząc się niewystarczającymi funduszami lub pilniejszymi zadaniami. Szkoda, że często lokalnym władzom decydującym o przeznaczeniu publicznych pieniędzy brakuje świadomości, że inwestycje w energię elektryczną i ciepło zwracają się bardzo szybko.
W 2008 roku zaledwie jedna czwarta gmin dysponowała planami zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe. Ostateczny termin, do którego gminy muszą sporządzić lub uaktualnić założenia do planów upływa 11 marca 2012 roku.
Projekt założeń opiniuje samorząd województwa w części dotyczącej koordynacji współpracy z innymi gminami oraz w zakresie zgodności z polityką energetyczną państwa.
Praktyczne przykłady z Częstochowy i Poznania
Wyjątkiem pod względem skuteczności lokalnej polityki energetycznej jest Częstochowa, w której obowiązuje zasada współpracy i porozumienia między wszystkimi uczestnikami rynku energii. Od 2003 roku władze samorządowe realizują w Częstochowie projekt zarządzania energią i środowiskiem w obiektach użyteczności publicznej.
Jeden z największych w Polsce programów rozwoju ciepła sieciowego realizuje samorząd Poznania, współpracujący ze spółką Dalkia. Możliwość podłączenia się do sieci ciepłowniczej w zabytkowej dzielnicy Łazarz była bardzo popularna, gdyż mieszkańcy nie musieli uiszczać opłaty przyłączeniowej za całość wykonanej sieci, a tylko za krótkie przyłącze od ulicy do domu. – Rozwój systemów ciepłowniczych daje duże oszczędności finansowe i ekologiczne. Przedstawiciele firm ciepłowniczych zapewniają, że korzystanie z centralnej sieci pozwala łatwiej i z wyprzedzeniem określić koszty wytwarzania oraz przesyłu ciepła, a podwyżki cen są stabilne i niższe niż tam, gdzie indywidualnie ogrzewa się gazem, węglem i olejem – tłumaczył prezes Jacek Szymczak na listopadowym seminarium dla samorządów i spółdzielni mieszkaniowych, zorganizowanym w Ciechocinku.
Ustawa o efektywności energetycznej wymienia środki prowadzące do poprawy efektywności energetycznej, z których każda jednostka sektora publicznego powinna wybrać przynajmniej dwa oraz poinformować o ich stosowaniu.
Więcej na ten temat w Gazecie Samorządu i Administracji