Nowelizacja ustawy dotyczy głównie przeniesienia do polskiego prawa części postanowień unijnej dyrektywy w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania (tzw. dyrektywa MCP). W ramach nowelizacji wprowadzono także – ze względu na inne wymogi Unii Europejskiej – dodatkowe zmiany doprecyzowujące istniejące przepisy, niezwiązane
z dyrektywą MCP.
Dyrektywa MCP określa normy emisji do powietrza takich substancji jak: dwutlenek siarki, tlenek i dwutlenek azotu (w przeliczeniu na dwutlenek azotu) oraz pył – dla średnich źródeł spalania paliw, czyli takich których nominalna moc cieplna jest równa lub większa niż 1 MW i mniejsza niż 50 MW. Dyrektywa wprowadza także wymóg objęcia średnich źródeł spalania paliw systemem pozwoleń lub rejestracji i obowiązkowym monitorowaniem emisji oraz wprowadza wymagania dotyczące eksploatacji urządzeń redukujących emisję. Dyrektywa jest częścią unijnej inicjatywy „Czyste powietrze”.
W Polsce istnieją regulacje związane z emisją zanieczyszczeń ze średnich źródeł spalania paliw, dlatego wdrożenie zapisów dyrektywy MCP wymaga jedynie zmiany, rozwinięcia lub doprecyzowania niektórych przepisów o ochronie środowiska (ustawy i rozporządzeń).
Przeniesienie postanowień dyrektywy do polskiego prawa wymagało wprowadzenia zmian do ustawy Prawo ochrony środowiska dotyczących: zawartości wniosków o wydanie pozwoleń na emisję, informacji zamieszczanych w zgłoszeniach dotyczących emisji do powietrza, prowadzenia publicznie dostępnego rejestru średnich źródeł spalania paliw, a także przeprowadzania – na etapie przygotowywania programów ochrony powietrza – analizy potrzeby wprowadzenia bardziej rygorystycznych (od wynikających z dyrektywy MCP) dopuszczalnych wielkości emisji dla średnich źródeł spalania paliw, zlokalizowanych w strefach, w których nie są dotrzymywane standardy jakości powietrza.
Zgodnie z dyrektywą MCP, wynikające z niej wymagania emisyjne będą miały zastosowanie do średnich źródeł spalania paliw istniejących dopiero od 1 stycznia 2025 r. albo od 1 stycznia 2030 r. – w zależności od wielkości nominalnej mocy cieplnej źródła (termin wcześniejszy dotyczy źródeł o nominalnej mocy cieplnej większej niż 5 MW).
Zobacz: Środowisko
W Polsce czasowe derogacje (odstępstwa), obejmujące okres od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2029 r., dotyczyć będą niektórych źródeł zasilających sieci ciepłownicze lub wykorzystywanych do napędzania tłoczni gazu. Derogacje te będzie można stosować wyłącznie do źródeł istniejących o nominalnej mocy cieplnej większej niż 5 MW.
Ponadto, nowo utworzony rejestr średnich źródeł spalania paliw, spełniający wymagania dyrektywy MCP, ma być publicznie dostępny i będzie prowadzony w postaci elektronicznej od 1 stycznia 2019 r. przez Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami (KOBiZE).
Ponieważ w Polsce średnie źródła spalania paliw są objęte pozwoleniami lub zgłoszeniami, informacje o tych źródłach, dla których przed wejściem w życie zmienionej ustawy wydano pozwolenia lub przyjęto zgłoszenia – będą mogły być zamieszczone w rejestrze w terminie wcześniejszym niż przewidziano to w dyrektywie. Założono, że nastąpi to w ciągu 3 lat od wejścia znowelizowanych przepisów w życie.
Nowe przepisy mają obowiązywać po 30 dniach od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem części regulacji, które mają wejść w życie w innych terminach.