Kryteria różnicowania opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi po nowelizacji ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach
Do dnia 1 lutego 2015 r. czyli do dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015, poz. 87), czyli popularnej „ustawy śmieciowej” w zakresie różnicowania stawek opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi obowiązywała dyspozycja art. 6k ust. 4 ustawy.
Zgodnie z tą regulacją właściwa rada gminy określając warunki opłat zgodnie z metodą, o której mowa w art. 6j ust. 1 i 2 – czyli w oparciu o zużycie wody, liczbę mieszkańców, lub powierzchni lokalu – mogła różnicować stawki opłat, wprowadzać zwolnienia przedmiotowe, ustanawiać dopłaty dla właścicieli nieruchomości mieszkalnych, spełniających ustalone przez nią kryteria lub określić szczegółowo zasady ustalania tych opłat. Zatem rada gminy uprawniona była zarówno do różnicowania stawek opłat bez względu na przyjętą metodę wyliczenia opłaty od nieruchomości zamieszkałych, jak również mogła różnicować opłatę w sytuacji przyjęcia jednolitej metody ponoszenia opłaty od gospodarstwa domowego. Ponadto rada upoważniona była do wprowadzania zwolnień przedmiotowych (nie podmiotowych) oraz mogła wprowadzać dopłaty dla właścicieli nieruchomości.
Zobacz również: Zwolnienie z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla rodzin wielodzietnych
Po wprowadzeniu nowelizacji omawianej ustawy z dniem 1 lutego 2015 roku sytuacja przedstawia się inaczej. Na pierwszym miejscu wskazać należy, że z dniem 1 lutego tego roku utracił moc obowiązującą art. 6k ust. 4 ustawy w dotychczasowym brzmieniu. Nie oznacza to jednak, że upoważnienie do różnicowania stawek opłaty zostało z ustawy wykluczone. Zgodnie bowiem z dyspozycją art. 6j ust. 2a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2015 r. – rada może różnicować stawki opłaty w zależności od powierzchni lokalu mieszkalnego, liczby mieszkańców zamieszkujących nieruchomość, odbierania odpadów z terenów wiejskich lub miejskich, a także od rodzaju zabudowy.
A więc kryteriami różnicującymi stawki opłaty są nadal – powierzchnia lokalu mieszkalnego, w przypadku metody od powierzchni, w zależności od liczby mieszkańców, w przypadku metody od mieszkańca, odbioru odpadów z terenów miejskich lub wiejskich (w zależności od częstotliwości odbioru i tras odbioru odpadów), oraz- od rodzaju zabudowy – zabudowa zwarta, rozproszona jednorodzinna, wielorodzinna mieszana z przewagą funkcji mieszkalnych. Zatem nadal kwestia różnicowania wysokości stawek opłaty może występować – natomiast nowelizacja wykluczyła w całości zwolnienia przedmiotowe oraz stosowanie dopłat dla właścicieli nieruchomości. Oznacza to w istocie, że nawet jeśli gmina (czy też związek międzygminny )posiada w obrocie prawnym regulacje dotyczące dopłat dla właścicieli nieruchomości lub regulacje dotyczące zwolnień przedmiotowych, to w sytuacji gdy akt prawa miejscowego regulujący to zagadnienie pozostaje w obrocie prawnym po dniu 01 lutego 2015 r. to w tym zakresie nie może być stosowany, bowiem odpadła podstawa prawna dla jego stosowania.
Wnioski płynące z powyższego są takie, że w zakresie zarówno dopłat dla właścicieli nieruchomości jak i zwolnień przedmiotowych uchwały w tym zakresie(w tej części) powinny zostać uchylone i wyeliminowane z obrotu prawnego. Nie należy przez to rozumieć, co oczywiste, konieczności uchylania uchwał w całości, a jedynie ich stosowne zmiany.
A.S.
Polecamy serwis: Gospodarka komunalna