Zgodnie z definicją Międzynarodowego Instytutu Audytorów Wewnętrznych oszustwem jest każdy nielegalny czyn charakteryzujący się celowym wprowadzeniem w błąd, ukrywaniem prawdy lub naruszeniem zaufania. Czyny te nie są powodowane powstałym zagrożeniem użycia siły czy przymusu fizycznego. Oszustwa są popełniane przez osoby i organizacje w celu uzyskania pieniędzy, majątku lub świadczenia, w celu uniknięcia płatności lub uniknięcia utraty świadczenia lub w celu zapewnienia korzyści osobistych lub interesu przedsiębiorstwa.
Czy audytor wewnętrzny powinien być utożsamiany ze śledczym tropiącym oszustwa? Z pomocą w odpowiedzi na to pytanie przychodzi standard 1210.A2 (Międzynarodowe Standardy Profesjonalnej Praktyki Audytu Wewnętrznego), zgodnie z którym audytorzy wewnętrzni muszą mieć odpowiednią wiedzę pozwalającą oszacować ryzyko oszustwa i ocenić sposób zarządzania tym ryzykiem w organizacji. Nie oczekuje się od nich natomiast posiadania wiedzy specjalistycznej, wymaganej od osób właściwych do wykrywania i prowadzenia dochodzeń w sprawie oszustw.
W praktyce oznacza to, że audytorzy wewnętrzni w trakcie wykonywania zadań audytowych prowadzą ocenę skuteczności zarządzania ryzykiem w badanych procesach, w tym właśnie zarządzania ryzykiem oszustw i nadużyć. Od każdego audytora działającego z należytą starannością oczekuje się, żeby był wyczulony na wszelkie sygnały mogące świadczyć o oszustwie, na okoliczności ułatwiające popełnienie oszustwa, a także ślady potencjalnych oszustw.
Czytaj także:
Audyt wewnętrzny po 1 stycznia 2010 r.>>
Na podstawie nowej ustawy o finansach publicznych wprowadzono kolejne zmiany w regulacjach dotyczących funkcjonowania audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych. Od 8 lutego br. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie przeprowadzania i dokumentowania audytu wewnętrznego.
Nowe regulacje w zakresie audytu wewnętrznego i kontroli zarządczej>>
Od 1 stycznia 2010 r. obowiązują zmienione przepisy w zakresie funkcjonowania audytu wewnętrznego i kontroli zarządczej w jednostkach sektora finansów publicznych, wynikające z nowej ustawy o finansach publicznych. W artykule wskazano obowiązujące regulacje w tym zakresie.
Zaniechanie przeprowadzenia audytu wewnętrznego i odpowiedzialność z tego tytułu>>
Niezatrudnienie audytora lub niezawarcie umowy z podmiotem świadczącym usługi audytu w jednostce, stanowi od początku bieżącego roku naruszenie dyscypliny finansów publicznych.
System audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych>>
Audyt wewnętrzny prowadzi się m.in. w jednostkach podsektora samorządowego, jeżeli jednostki te gromadzą znaczne środki publiczne lub dokonują znacznych wydatków.