Zwrot kosztów studiów podyplomowych dla pracownika
REKLAMA
REKLAMA
Pracodawca może, ale nie musi pokryć kosztów studiów podyplomowych ukończonych przez pracownika, na które pracownik nie miał skierowania.
REKLAMA
Pracodawca obowiązany jest ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych (art. 94 pkt 6 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy). Szczegółowy zakres obowiązku dotyczącego podnoszenia kwalifikacji pracowników został określony w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (dalej: rozporządzenie). Obowiązek pracodawcy ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych realizowany jest zarówno wobec poszczególnych pracowników, jak i wobec całej załogi. Przeważnie sprowadza się do organizowania i finansowania dokształcania i doskonalenia kwalifikacji pracowników, a zwłaszcza:
• kierowania pracowników na naukę,
• udzielania pracownikom urlopów szkoleniowych i zwolnień z części dnia pracy,
• zawierania z pracownikami umów, określających wzajemne prawa i obowiązki stron,
• pokrywania kosztów związanych z nauką.
Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych rozumiemy kształcenie w szkołach i szkołach wyższych oraz kształcenie, dokształcanie, a także doskonalenie w formach pozaszkolnych. Do pozaszkolnych form zalicza się w szczególności:
• studia podyplomowe,
• kursy, seminaria, staże zawodowe i specjalizacyjne,
• praktyki zawodowe,
• samokształcenie kierowane.
Studia podyplomowe dla samorządowców>>
ZAPAMIĘTAJ!
Podnoszenie kwalifikacji pracowników może odbywać się, w zależności od potrzeb, systemem dziennym, wieczorowym, zaocznym, eksternistycznym lub systemem mieszanym.
REKLAMA
Podnoszenie kwalifikacji zawodowych w formach szkolnych i pozaszkolnych może być realizowane przez pracownika na podstawie skierowania pracodawcy lub bez takiego skierowania (§ 2 ust. 3 rozporządzenia). Oznacza to, że decyzję w tej sprawie podejmuje pracodawca.
Pracownikowi, który podejmuje naukę w szkole wyższej bez skierowania pracodawcy, zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, może być udzielony bezpłatny urlop szkoleniowy i zwolnienie z części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia, w wymiarze ustalonym na zasadzie porozumienia pomiędzy pracodawcą i pracownikiem. Pracodawca może także udzielić temu pracownikowi dalszej pomocy, a mianowicie na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia pokryć koszty lub część kosztów związanych z nauką:
• zwrócić koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, jeżeli nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika,
• pokryć koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych,
• pokryć opłaty za naukę, pobierane przez szkołę.
Należy zaznaczyć, że wymienione świadczenia mają charakter fakultatywny, a w przypadku negatywnej decyzji pracodawcy, pracownikowi nie przysługuje roszczenie z tytułu nieotrzymanych świadczeń.
ZAPAMIĘTAJ!
Koszty związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników nie mogą być pokrywane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
REKLAMA
Pracownik, który stara się o pokrycie kosztów odbytych studiów, powinien wystąpić z takim pisemnym wnioskiem do pracodawcy. We wniosku powinna znaleźć się informacja o kierunku odbytych studiów, poniesionych z tego tytułu kosztach oraz wskazanie, że ukończone studia wpłynęły na podwyższenie kwalifikacji zawodowych pracownika. Oczywiście pracownik powinien również zaznaczyć, czy stara się o częściowe dofinansowanie takich studiów czy też pokrycie poniesionych kosztów w całości. Decyzja o tym, czy takie koszty zostaną pracownikowi w ogóle zwrócone, zależy od dyrektora i oczywiście sytuacji finansowej szkoły.
Dyrektor szkoły jest podmiotem, który dysponuje środkami określonymi w planie finansowym szkoły lub placówki zaopiniowanym przez radę szkoły lub placówki i ponosi odpowiedzialność za ich prawidłowe wykorzystanie. Dlatego, podejmując decyzję w sprawie dofinansowania lub całkowitego sfinansowania studiów swojego pracownika, nie musi konsultować się z organem prowadzącym szkołę.
Magdalena Kasprzak
Podstawy prawne
• Ustawa z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (j.t. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94; ost.zm. Dz.U. z 2008 r. Nr 93, poz. 586)
• Ustawa z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (j.t. Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572; ost.zm. Dz.U. z 2008 r. Nr 145, poz. 917)
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 31, poz. 216)
REKLAMA
REKLAMA