Partnerstwo publiczno-prywatne

Formuła partnerstwa publiczno-prywatnego jest w Polsce znana od ponad 10 lat - tj. od chwili wejścia w życie ustawy z 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym. Analiza inwestycji podejmowanych przez samorządy z partnerami prywatnymi wskazuje jednak, że taki model współpracy wciąż plasuje się na marginesie wszystkich realizowanych inwestycji finansowanych ze środków publicznych.

Prezydent podpisał ustawę z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym oraz niektórych innych ustaw. Sprawdź co się zmieniło.

Sejm zakończył prace nad nowelizacją ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, która zmienić ma także ustawę o drogach publicznych.

„Polityka Rządu w zakresie rozwoju partnerstwa publiczno-prywatnego” [dalej również: „Polityka PPP”][1] przyjęta przez Radę Ministrów.

Gmina Wiązowna podpisała umowę o partnerstwie publiczno-prywatnym z dotacją UE. Dzięki tej umowie uruchomiony został kompleksowy system modernizacji obiektów oświatowych.

Ministerstwo Rozwoju przygotowało propozycję zmian w prawie, które mają na celu ułatwić realizację przedsięwzięć w formule PPP. Zmiany prawa to tylko niektóre działania podjęte przez Ministerstwo.

Ustawa o PPP nie musi być jedyną podstawą prawną dla projektów partnestwa publiczno-prywatnego. Takie przedsięwzięcia można także realizować na podstawie innych ustaw, zwłaszcza o gospodarce komunalnej i gospodarce nieruchomościami.

Koniec roku 2020 wiąże się z przełomem. Od tej pory Polska będzie uzyskiwać coraz mniejsze dopłaty do wydatków budżetowych. Zdaniem przewodniczącego sejmowej Komisji Infrastruktury – posła Stanisława Żmijana, wzrośnie znaczenie współpracy publiczno-prywatnej w zakresie infrastruktury. Główną przyczyną jest konieczność rozbudowy infrastrukturalnej oraz utrzymanie tej już wybudowanej. Żmijan podkreśla, że po wielu zmianach prawo dotyczące inwestycji infrastrukturalnych jest już odpowiednie.

Nie ulega jednak wątpliwości, że PPP w Polsce stało się faktem. Mimo pewnych barier instytucjonalnych i systemowych, jak ograniczone wsparcie instytucji centralnych czy do niedawna wątpliwości prawne związane z wpływem PPP na dług publiczny, obserwujemy stały rozwój partnerstwa publiczno-prywatnego. Większość mitów rodzi się z niewiedzy. Mit nadmiernego zainteresowania prokuratora inwestycjami partnerskimi nie jest tu wyjątkiem.

W 2014 roku podział ryzyk zakłada neutralność zobowiązań partnerstwa publiczno–prywatnego dla długu publicznego przy odpowiednim podziale i wyważeniu ryzyk. Powoduje to, że wytworzone przy wynikającym z podziału EUROSTAT aktywa i pasywa księgowe zaliczą się do bilansu partnera prywatnego i nie obciążą bilansu podmiotu publicznego. Przy takim ujęciu sprawy w uchwale budżetowej j.s.t pokazywane będą jedynie wydatki bieżące (stanowiące zobowiązania wymagalne) ponoszone w danym roku budżetowym na obsługę zobowiązań podmiotu publicznego.

Umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym stanowi dla jednostki sektora publicznego gwarancję zachowania przez partnera prywatnego odpowiedzialności za przedmiot przedsięwzięcia. Umożliwia również bieżącą kontrolę nad realizacją zadania. Stanowi ona bowiem najważniejszy dokument regulujący zobowiązania partnerów przedsięwzięcia.

Doświadczenia samorządów w realizacji projektów w formule partnerstwa publiczno-prywatnego, choć nadal niewielkie, wskazują, że powodzenie przedsięwzięcia zależy przede wszystkim od jakości przedrealizacyjnego etapu przygotowania inwestycji. A więc głównie od jakości analiz prawnych, finansowych i ekonomicznych.

Wokół partnerstwa publiczno-prywatnego narosło wiele mitów. Jednym z nich jest mit korupcji, który zawsze wiąże PPP z występowaniem tzw. czwartego P, czyli prokuratora. Atmosfera podejrzliwości wokół tej formuły realizacji inwestycji była do tej pory jedną z najważniejszych barier w jej rozwoju. Teraz się to zmienia.

W niniejszym artykule kontynuujemy cykl rozważań na temat możliwości realizacji projektów PPP w trybie ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym (dalej zwanej: Ustawa).

Olsztyn w modelowy sposób przygotowuje się do realizacji projektu w formule partnerstwa publiczno-prywatnego. Jego władze nie tylko na bardzo wczesnym etapie nawiązały kontakt z potencjalnymi inwestorami, ale zrobiły jeszcze jeden krok naprzód - swoją ofertę prezentują jako kompleksowe przedsięwzięcie składające się z trzech inwestycji.

Budowa dróg i obiektów użyteczności publicznej należy do podstawowych zadań każdej gminy. Szansą na realizację takich inwestycji jest partnerstwo publiczno-prywatne. Jakie korzyści dla obu stron może przynieść taka współpraca?