Systematycznie w polskim systemie prawnym obserwujemy wzrost wsparcia finansowego dla rodzin. Mimo że zasiłki w Polsce nadal są niższe niż w innych krajach Unii Europejskiej, widzimy wzrost świadczeń i zmiany w tym zakresie. Rok 2016 przyniósł rewolucję w kierunku wsparcia rodziców bądź opiekunów prawnych i faktycznych – wdrożono program 500+.
Już w 2015 roku nastąpił wzrost kwot wypłacanych zasiłków rodzinnych, a także kryterium dochodowego dla osób korzystających ze świadczeń, następnie wprowadzono nowy system przeliczania świadczeń rodzinnych, tzw. złotówka za złotówkę, a także świadczenie rodzicielskie dla tych, którzy do 1 stycznia 2016 r. nie mogli liczyć na zasiłek macierzyński wypłacany po urodzeniu dziecka.
reklama
reklama
Polecamy produkt: Gazeta Samorządu i Administracji
System zasiłkowy
Od czasu wdrożenia świadczenia wychowawczego polski system zasiłkowy stanowi zbiór różnorodnych świadczeń przeznaczonych dla wielu grup beneficjentów. Wdrożenie ustawy z 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (dalej: ustawa 500+) nie wpłynęło na realizację dotychczas obowiązujących zasiłków, m.in. ze względu na fakt, że świadczenie wychowawcze nie liczy się do dochodu rodziny. W związku z tym wzrosły wydatki państwa na realizację systemu zasiłkowego, na który obecnie składa się:
● świadczenie wychowawcze,
● zasiłek rodzinny wraz z dodatkami,
● świadczenie pielęgnacyjne,
● jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia dziecka,
● świadczenie rodzicielskie,
● świadczenie z funduszu alimentacyjnego,
● stypendium szkolne,
● zasiłki celowe,
● dodatek mieszkaniowy,
● dodatek energetyczny.
Funkcjonowanie kilku systemów wsparcia przeznaczonych częściowo dla tej samej grupy odbiorców powoduje rozrost systemu administracji i jednocześnie generuje wysokie koszty utrzymania. Osoby zainteresowane uzyskaniem wsparcia zobowiązane są do składania kilku niezależnych wniosków. Co ciekawe, system określony w ustawie 500+ powstał niezależnie od dotychczas funkcjonującej pomocy – dochód z tytułu świadczenia wychowawczego nie może być uwzględniany do dochodu rodziny, mimo że w praktyce w znaczący sposób wpływa na jakość jej życia. Oznacza to duże obciążenie dla budżetu, gdyż wypłata świadczenia wychowawczego nie wpłynęła na zmniejszenie liczby wniosków o zasiłek rodzinny czy też stypendium szkolne.