Ochrona przyrody – dziedzictwa i bogactwa narodowego (cz.1)

Ochrona przyrody (zgodnie z Ustawą o ochronie przyrody) polega na zachowaniu, zrównoważonym użytkowaniu oraz odnawianiu tworów i składników przyrody.

Celem ochrony przyrody jest m. in :

•    utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów,

•    zachowanie różnorodności biologicznej,

•    ochrona walorów krajobrazowych, zieleni w miastach i wsiach oraz zadrzewień,

•    kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody poprzez edukację, informowanie i promocję w dziedzinie ochrony przyrody.

Główne cele ochrony przyrody powinny być uwzględniane w dokumentach opracowywanych przez wszystkie szczeble administracji publicznej a więc:

•    polityce ekologicznej państwa,

•    programach ochrony środowiska przyjmowanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego: województwa, powiaty, gminy,

•    koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju,

•    strategiach rozwoju województw,

•    planach zagospodarowania przestrzennego województw,

•    strategiach rozwoju gmin,

•    strategiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin,

•    miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego,

Organy administracji publicznej obowiązane są do zapewnienia warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych dla ochrony przyrody.

Obecnie w Polsce istnieją następujące formy ochrony przyrody:

•    parki narodowe,

•    rezerwaty przyrody,

•    parki krajobrazowe,

•    obszary chronionego krajobrazu,

•    obszary Natura 2000,

•    pomniki przyrody,

•    stanowiska dokumentacyjne,

•    użytki ekologiczne,

•    zespoły przyrodniczo- krajobrazowe,

•    ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów.

Poszczególne formy ochrony przyrody zostają powołane i są nadzorowane przez różne ograny administracji publicznej.

Czytaj także: Zadania jednostek samorządu terytorialnego w ochronie środowiska>>

Park narodowy

Park narodowy – jest to obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, społecznymi i edukacyjnymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1 000 ha, na którym ochronie podlega cała przyroda oraz walory krajobrazowe. Utworzenie parku narodowego następuje w drodze rozporządzenia Rady Ministrów. Nadzór nad parkami narodowymi sprawuje minister właściwy do spraw środowiska.

Obszar parku narodowego jest udostępniany w celach naukowych, edukacyjnych, kulturowych, turystycznych, rekreacyjnych i sportowych w sposób, który nie wpłynie negatywnie na przyrodę.