REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Nie ma opłat od źle oznaczonego miejsca parkingowego

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Krzysztof Adamczyk
audytor wewnętrzny z praktyką w jednostkach samorządu terytorialnego, ekspert w zakresie inwestycji i zarządzania projektami, dziennikarz specjalizujący się w tematyce prawa samorządowego, finansów publicznych oraz zamówień publicznych
Nie ma opłat od źle oznaczonego miejsca parkingowego
Nie ma opłat od źle oznaczonego miejsca parkingowego

REKLAMA

REKLAMA

Pobór opłaty za parkowanie jest zasadny wyłącznie w sytuacji, w której parkowanie odbywa się w miejscu oznaczonym w sposób prawidłowy. Postawienie wyłącznie znaku pionowego nie jest wystarczające, aby uznać, że miejsce postoju jest prawidłowo wyznaczone. Taki wniosek płynie z orzecznictwa NSA.

Strefy płatnego parkowania (SPP), poza funkcją ograniczania rotacji pojazdów w centrach miast i przeciwdziałania parkowaniu w miejscach do tego nieprzeznaczonych, stanowią dla gmin dodatkowe źródło przychodu. W interesie gminy jest prawidłowe, zgodne z prawem oznaczenie wydzielonej strefy płatnego parkowania oraz poszczególnych miejsc postojowych w tej strefie. Nieprawidłowe oznakowanie tak naprawdę wyklucza możliwość pobierania opłat.

REKLAMA

CO MÓWIĄ PRZEPISY

Korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania / śródmiejskiej strefie płatnego parkowania.

art. 13 ust. 1 ustawy o drogach publicznych

Opłatę pobiera się za postój pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania / śródmiejskiej strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu, w określone dni robocze, w określonych godzinach lub całodobowo.

art. 13b ust. 1 ustawy o drogach publicznych

Płatny postój, ale w wyznaczonych stanowiskach

REKLAMA

Podstawę prawną do pobierania opłaty za postój w SPP stanowi art. 13b ust. 1 ustawy o drogach publicznych (dalej: u.d.p.). Opłata jest pobierana za postój pojazdów w miejscu wyznaczonym w strefie, całodobowo lub w określonych godzinach w określone dni robocze.

Ustawodawca, chociaż posługuje się pojęciem "wyznaczone miejsce", nie podał jego legalnej definicji. Jest to o tyle ważne, że niedopełnienie obowiązków związanych właśnie z wyznaczeniem takiego miejsca postoju może prowadzić do utraty możliwości skutecznego pobierania oraz egzekwowania opłat za postów w SPP, w tym opłat dodatkowych z tytułu braku uiszczonej opłaty za postój.

Z ORZECZNICTWA

W powszechnym rozumieniu wyrażenie "wyznaczyć" oznacza "wytyczyć coś, określić granice, bieg czegoś za pomocą linii, znaków". Wyznaczone miejsce jest to więc wydzielona za pomocą linii bądź znaków powierzchnia określonego terenu. Wyrażenie "wyznaczone miejsce" użyte w przepisie art. 13b ust. 1 ustawy o drogach publicznych oznacza zatem wyznaczone za pomocą linii bądź znaków odpowiednie stanowisko przeznaczone na postój pojazdów samochodowych.

wyrok NSA z 9 października 2017 r., sygn. akt II GPS 2/17

Jak rozumieć wyznaczone miejsce

REKLAMA

Orzecznictwo sądów administracyjnych, na przełomie lat funkcjonowania SPP, nie było jednorodne. Pierwotnie uznawano, że obowiązek uiszczania opłaty za parkowanie pojazdu dotyczy całego wydzielonego obszaru ustanowionego jako SPP. Co prawda za wyznaczone miejsce uznawano miejsce wyznaczone do parkowania na drodze publicznej w strefie, ale dopuszczano pobieranie opłat również za parkowanie w każdym innym miejscu, tj. także poza miejscami do tego wyznaczonymi (por. wyrok NSA z 29 stycznia 2014 r., sygn. akt II GSK 1769/12).

Pogląd ten nie został przychylnie odebrany jako idący wbrew zamierzeniom ustawodawcy - cel funkcjonowania w takim pojmowaniu strefy zostałby zredukowany wyłącznie do zapewnienia gminie przychodów. Obecnie sądy administracyjne odróżniają sytuację, w której pojazd został zaparkowany w SPP, ale w miejscu niewyznaczonym do parkowania (np. na pasie zieleni, na przejściu dla pieszych) od sytuacji, w której zaparkowano go w miejscu w tym celu wyznaczonym. Takim miejscem, w którym postój jest płatny, nie może być teren całej strefy, w której przepisy prawa nie zakazują parkowania pojazdów (por. wyroki NSA: z 25 listopada 2014 r., sygn. akt II GSK 1684/13; z 10 grudnia 2015 r., sygn. akt I OSK 2356/15; z 21 czerwca 2016 r., sygn. akt II GSK 233/15 oraz z 28 września 2017 r., sygn. akt II GSK 3447/15).

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Interpretacji obowiązujących przepisów dokonał swego czasu również resort infrastruktury, wskazując, że opłata może być pobierana wyłącznie wtedy, gdy postój odbywa się w SPP, w wyznaczonym i oznakowanym miejscu. Co ważne, miejsca dla postoju pojazdów powinny być oznaczone jednocześnie znakami poziomymi i pionowymi.

Z ORZECZNICTWA

W świetle omawianych przepisów prawnych miejsca płatnego postoju wyznaczone w strefie płatnego parkowania to, co do zasady, miejsca podwójnie oznakowane: znakami pionowymi D-18 i znakami poziomymi typu P-18. Uzasadniałoby to stwierdzenie, że miejsca postoju oznakowane w strefie płatnego parkowania wyłącznie znakiem poziomym nie spełniają wymagania miejsca wyznaczonego w rozumieniu art. 13b ust. 1 ustawy o drogach publicznych.

wyrok NSA z 9 października 2017 r., sygn. akt II GPS 2/17

Wymóg podwójnego oznakowania

Miejsca i stanowiska postojowe wyznacza się za pomocą odpowiednich znaków drogowych, określonych w przepisach wykonawczych do ustawy - Prawo o ruchu drogowym, tj.: w rozporządzeniu Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych orazw rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach.

Znaki dotyczące strefy płatnego parkowania i miejsc postojowych w tej strefie mają charakter znaków informacyjnych (art. 7 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym). Nie kreują one zatem obowiązku uiszczenia opłaty za postój w miejscach wyznaczonych tymi znakami, lecz informują, że w tych miejscach taki obowiązek istnieje z mocy prawa.

W strefie płatnego parkowania określonej znakami D-44 i D-55 miejsca do postoju pojazdu samochodowego wyznacza się znakami pionowymi D-18 "parking" oraz znakami poziomymi - liniami: znakiem P-18 "stanowisko postojowe", P-19 "linia wyznaczająca pas postojowy", P-20 "stanowisko postojowe zastrzeżone", "koperta" i P-24 "miejsce dla pojazdu osoby niepełnosprawnej".

Miejsca oznaczone wyłącznie znakiem poziomym nie spełniają wymagania miejsca wyznaczonego. W praktyce zastosowanie uchwały oznaczało, że jeżeli na terenie gminy pobierano opłaty za parkowanie na całych obszarach strefy płatnego parkowania, a nie na wyznaczonych miejscach znakami pionowymi i poziomymi, to należało tego zaprzestać. Jeśli zatem wybrane przez kierowcę miejsce postoju (dopuszczalne na ogólnych zasadach prawa o ruchu drogowym) nie zostało oznakowane w sposób właściwy, to miejsce to nie może zostać zakwalifikowane jako miejsce spełniające wymogi stanowiska postojowego. Tym samym naliczenie opłaty za postój w takim miejscu lub nałożenie opłaty dodatkowej wskutek nieuiszczenia opłaty za postój będzie bezprawne.

Bez podwójnego oznakowania opłata jest nielegalna

Znak pionowy nie jest wystarczający, aby uznać, że miejsce postoju zostało prawidłowo wyznaczone. Nie ma tu znaczenia również fakt zastosowania przy tym znaku dodatkowych oznaczeń, np. w formie tabliczki o treści "dotyczy całego terenu parkingu". Takie oznaczenie pionowe, bez względu na dodatkowe treści, bez wymaganego równoczesnego oznakowania poziomego nie spełnia przesłanki wyznaczenia miejsca postojowego, tym samym nie uzasadnia poboru opłaty postojowej.

PRZYKŁAD

Kierowca został ukarany opłatą dodatkową za postój w strefie płatnego parkowania bez uiszczenia wymaganej opłaty. Miejsce, w którym kierowca zaparkował pojazd, stanowiła zatoka postojowa z miejscami postojowymi oznaczona znakiem pionowym D-18 i tabliczką o treści "dotyczy zatoki". Oprócz znaków pionowych wraz z tabliczkami T-30 określającymi sposób parkowania na ulicach ustawiono oznakowanie pionowe D-44. Organ stwierdził, że oznakowanie pionowe przesądza o spełnieniu przez miejsce postojowe wymogu miejsca wyznaczonego, do którego odnosi się art. 13b ust. 1 u.d.p. Tym samym zasadne było naliczenie opłaty dodatkowej w związku z art. 13f u.d.p. Kierowca nie zgodził się z przyjętą przez organ wykładnią i odwołał się od wydanej w tej sprawie decyzji.

W przykładzie w obronie swojego stanowiska organ podniósł, że zaniechanie wykorzystania znaków poziomych przy wyznaczaniu miejsc postojowych w strefie płatnego parkowania jest dopuszczalne, jeśli ich funkcję zastępuje konstrukcyjne ustalenie stanowisk na wydzielonych parkingach. Organ wskazał, że sporne miejsce znajdowało się w zatoce postojowej wyznaczonej od strony jezdni przez krawężnik najazdowy umożliwiający wjazd oraz od strony chodnika krawężnikiem najazdowym utrudniającym wjazd na ten chodnik. Ponadto miejsca w zatoce oddzielone są od jezdni inną fakturą nawierzchni z kostki kamiennej, zaś od strony chodnika słupkami blokującymi, koszami na odpady i donicami na kwiaty. Tak wyznaczone miejsca, w ocenie organu, powinny być kwalifikowane jako postojowe stanowiska wydzielone konstrukcyjnie, a jako takie nie muszą być dodatkowo wydzielone oznaczeniem poziomym - znaki pionowe należy uznać za wystarczające. Problem w tym, że o ile w ogóle mowa o wydzieleniu konstrukcyjnym miejsca postojowego, to nie w odniesieniu do konstrukcji zatoki, lecz w odniesieniu do stanowiska postojowego. Jeżeli znaków poziomych nie zastosowano, organizator strefy musi wykazać, że pojazd pozostawiono w strefie płatnego parkowania na wydzielonym parkingu, w obrębie którego ustalono konstrukcyjnie stanowiska postojowe zgodnie z rozporządzeniem w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych.

Wnioski:

Nie w całym obszarze SPP występują miejsca, w których za postój pojazdów samochodowych można pobierać opłaty lub w przypadku braku takiej opłaty zastosować opłatę dodatkową. Tu miejsca postojowe muszą być w terenie tej strefy dodatkowo wyznaczone przez stosowanie podwójnego oznakowania, tj. zarówno znaków pionowych, jak i poziomych, względnie znaku pionowego i konstrukcyjnego wydzielenia stanowiska. Nie jest wystarczające oznaczenie miejsca postojowego wyłącznie znakiem pionowym albo poziomym. Inaczej istnieje podstawa do podważania legalności poboru opłaty za postój pojazdów w tym miejscu (por. wyrok. NSA z 29 maja 2020 r., sygn. akt I GSK 1655/19).

Źródło: Gazeta Samorządu i Administracji nr 12/2021

Zapisz się na newsletter
Śledź na bieżąco nowe inicjatywy, projekty i ważne decyzje, które wpływają na Twoje życie codzienne. Zapisz się na nasz newsletter samorządowy.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Sektor publiczny
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
MKiŚ: wyznaczamy lasy społeczne z ograniczoną wycinką drzew. 158 tys. ha wokół 11 największych aglomeracji

Ministerstwo Klimatu i Środowiska poinformowało 2 lipca 2025 r., że zakończyło pierwszy etap projektu wyznaczania lasów społecznych wokół największych polskich miast. To przełomowy krok w kierunku zmiany podejścia do gospodarki leśnej - z naciskiem na potrzeby społeczne, zdrowotne i ekologiczne mieszkańców aglomeracji. O szczegółach w trakcie konferencji prasowej mówiła ministra klimatu i środowiska Paulina Hennig-Kloska oraz wiceminister klimatu i środowiska, główny konserwator przyrody Mikołaj Dorożała.

Zmiany w opłatach za śmieci – będą nowe zasady segregacji, ulgi i kontrola deklaracji [PROJEKT MKiŚ]

W wykazie prac legislacyjnych pojawił się projekt nowelizacji ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Chodzi o zmiany w funkcjonowaniu systemu gospodarowania odpadami na poziomie gminnym, które w ocenie projektodawców będą odpowiadać na realne potrzeby JST oraz mieszkańców.

RPO: Dość "wrogich przejęć" między gminami. Potrzebna kontrola sądowa

Rzecznik Praw Obywatelskich apeluje do premiera Donalda Tuska o zawieszenie kontrowersyjnych decyzji dotyczących zmian granic gmin do czasu wprowadzenia nowych przepisów. Od lat brakuje skutecznej kontroli sądowej nad decyzjami Rady Ministrów, które prowadzą do konfliktów między samorządami.

Granica polsko-niemiecka. Polska wprowadza kontrole. Przedsiębiorcy mają 3 pytania

Czy Niemcy przerzucają imigrantów do Polski? Co z granicą polsko-niemiecką? Polska wprowadza kontrole graniczne w celu zapobiegania napływom nielegalnych migrantów. Co na to Niemcy?

REKLAMA

Premier Tusk: po rekonstrukcji w rządzie będą wyłącznie przyzwoici ludzie; około 15 lipca zapadną decyzje personalne

W dniu 30 czerwca 2025 r. na konferencji prasowej Premier Donald Tusk zapowiedział, że około 15 lipca zaproponuje kształt rządu po rekonstrukcji. Rozmowy w tej sprawie są prowadzone z liderami koalicyjnych ugrupowań - PSL, Polski 2050 i Lewicy. Żyjemy w ustrojowym bałaganie, podważane są obiektywne kryteria prawne, dlatego chciałbym, by politycy kierowali się naturalnymi kryteriami, jak zdrowy rozsądek czy zwykła ludzka przyzwoitość, i tacy będą ministrowie po rekonstrukcji - mówił 27 czerwca 2025 r. na konferencji prasowej premier Donald Tusk.

Nowelizacja specustawy powodziowej. Nowe zadania i obowiązki samorządów

Możliwość zamiany zniszczonych nieruchomości na lokale komunalne, obowiązek raportowania decyzji WZ, świadczenie lokalowe, premia powodziowa czy ułatwienia proceduralne w odbudowie zniszczonych domów i obiektów – to najważniejsze zmiany w specustawie powodziowej. Nowelizacja ustawy wzmacnia kompetencje JST, daje im nowe narzędzia, ale też nakłada dodatkowe obowiązki administracyjne i sprawozdawcze.

Czym różni się „odbiór” odpadów komunalnych z nieruchomości od „przyjmowania odpadów”

NSA przypomniał gminom, że ustawodawca rozróżnia pojęcia odbierania odpadów komunalnych od ich przyjmowania i wprowadza odrębnie różne sposoby oddawania odpadów. Co za tym idzie – mechanizmy nie mogą być traktowane jako formy zamienne, kształtowane według własnego uznania gminy.

Wydruk zdjęcia z Google Street View jako dowód w sprawie administracyjnej

Dowodem w postępowaniu administracyjnym może być wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Dlatego wydrukom z Geoportalu oraz wydrukom zdjęć Google Street View nie można odmówić mocy dowodowej. Stanowią one jednak tzw. dowody nienazwane i nie mają prawem przewidzianej mocy dowodowej – tak jak w przypadku dokumentów urzędowych, które sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy państwowe w ich zakresie działania stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone.

REKLAMA

Zamówienia publiczne: jakie zmiany są konieczne? 130 tys. zł progu zamiast 80 tys. zł

Konieczne są zmiany w zamówieniach publicznych. Pierwsza dotyczy zasady konkurencyjności, której prawidłowe stosowanie sprawia beneficjentom duże problemy. Druga zmiana polega na podwyższeniu progu kwotowego na 130 tys. zł.

NSZZ „Solidarność” na wojennej ścieżce z MEN: To nie reforma, to degradacja zawodu nauczyciela!

Krajowa Sekcja Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” ostro krytykuje planowane przez Ministerstwo Edukacji zmiany w zatrudnianiu specjalistów oraz rozszerzenie obowiązków nauczycieli bez dodatkowego wynagrodzenia. Związkowcy alarmują: MEN łamie prawo pracy, podważa autorytet pedagogów i ignoruje realne potrzeby oświaty. W tle – groźba protestów i oskarżenia o systemowe niszczenie zawodu nauczyciela.

REKLAMA