Zamówienia publiczne na usługi komunalne

Przepisy krajowe, które zastrzegają na rzecz spółek kapitałowych możliwość udzielenia zamówień na lokalne usługi publiczne świadczone w interesie gospodarczym, których wartość przekracza próg uzasadniający zastosowanie Dyrektywy 92/50, nie są zgodne z art. 26 ust. 2 tej dyrektywy - orzekł Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS) w wyroku z 18 grudnia 2007 r. w sprawie Frigerio Luigi & C. Snc / Commune di Triuggio.

sygn. akt C-357/06

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym został złożony w ramach sporu między Frigerio, spółką jawną prawa włoskiego, oraz gminą Triuggio, dotyczącego przyznania zamówienia na zarządzanie usługami w zakresie utrzymania porządku i czystości miasta. Dotyczył on wykładni Dyrektywy 92/50 mającej na celu koordynację procedury udzielania zamówień publicznych na usługi. Spór pomiędzy Frigerio a radą gminy Triuggio wywiązał się na tle decyzji tej ostatniej, w której udzieliła ona zamówienia publicznego na zarządzanie usługami w zakresie utrzymania porządku i czystości miasta spółce akcyjnej ASML. W spornej decyzji rada gmina jednocześnie zobowiązała się do wykupu pakietu akcji ASML, który umożliwi jej taką kontrolę tej spółki, jak jej własnych służb. Frigerio wniosła skargę na tę decyzję, twierdząc, że rada gminy nie mogła bezpośrednio udzielić zamówienia, ale musiała przeprowadzić przetarg. Według włoskich przepisów Frigerio nie mogłaby ubiegać się o to zamówienie, bo nie jest spółką kapitałową, lecz osobową.

UZASADNIENIE

Europejski Trybunał Sprawiedliwości zauważył 7 że zgodnie z orzecznictwem w ramach postępowania o udzielenie odpowiedzi na pytanie prejudycjalne, które jest oparte na jasnym podziale zadań sądów krajowych i Trybunału, wszelka ocena stanu faktycznego sprawy należy do sądu krajowego. Zgodnie z art. 26 ust. 2 Dyrektywy 92/50, instytucje zamawiające nie mogą odrzucić kandydatów lub oferentów, którzy zgodnie z prawem państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę lub miejsce zamieszkania, są uprawnieni do świadczenia odnośnej działalności usługowej jedynie na podstawie tego, iż zgodnie z prawem państwa członkowskiego, w którym zamówienie jest udzielone, byliby oni zobowiązani być albo osobami fizycznymi albo prawnymi. Z przepisu tego wynika, że instytucje zamawiające nie mogą również wykluczyć z przetargu kandydatów lub oferentów, którzy zgodnie z prawem zainteresowanego państwa członkowskiego są uprawnieni do świadczenia danej usługi, jedynie na podstawie tego, że ich forma prawna nie odpowiada szczególnej kategorii osób prawnych. Wynika z tego, że rzeczony przepis sprzeciwia się wszelkim uregulowaniom krajowym wykluczającym z udzielenia zamówień publicznych na usługi, których wartość przekracza próg uzasadniający zastosowanie Dyrektywy 92/50, kandydatów lub oferentów, którzy zgodnie z prawem zainteresowanego państwa członkowskiego są uprawnieni do świadczenia danej usługi, jedynie na podstawie tego, że forma prawna tych kandydatów lub oferentów nie odpowiada szczególnej kategorii osób prawnych. Dodatkowo ETS wskazał, że do sądu krajowego należy, w ramach maksymalnego zakresu uznania, jakie daje mu prawo krajowe, dokonanie wykładni oraz zastosowanie przepisu prawa krajowego zgodnie z wymogami prawa wspólnotowego.

ANNA OSTROWSKA-TOMAŃSKA

aplikantka adwokacka, doktorantka w Centrum im. Willy Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego

Autopromocja

Prawa i obowiązki dyrektora szkoły. Kompetencje. Zadania. Odwołanie

Sprawdź