Tytuł zawodowy na pieczątce pracującego w samorządzie

Z takim pytaniem zgłosił się do nas naczelnik wydziału administracyjnego gminy, ponieważ kierownik jednostki sprzeciwił się używaniu na pieczątce przy nazwisku tytułu „mgr inż.”, twierdząc, że nie jest on związany ze stanowiskiem wykonywanym w jednostce budżetowej. Czy słusznie? Zakres danych na pieczątce osób pracujących na większości stanowisk w samorządowych instytucjach, w tym referenta, zależy od rozwiązań przyjętych u danego pracodawcy.

Nie ma powszechnie obowiązujących przepisów określających, jakie dane mogą czy też powinny się znajdować na pieczątkach imiennych zatrudnionych w jednostkach samorządowych. W takich przepisach są określone wzory pieczątek tylko na niektórych stanowiskach (w niektórych zawodach), np. egzaminatora zatrudnionego w wojewódzkim ośrodku ruchu drogowego. W innych przypadkach określenie treści pieczątek jest kompetencją pracodawcy.

Potwierdza to wyrok Sądu Najwyższego (SN) z 7 lutego 2007 r. (sygn. akt I PK 211/06). W sprawie, w której zapadł ten wyrok, strażnik miejski domagał się, aby pracodawca umożliwił mu posługiwanie się pieczęcią zawierającą jego nazwisko poprzedzone posiadanym tytułem zawodowym (mgr). Inni pracownicy tej Straży Miejskiej używali w korespondencji służbowej pieczątek zawierających tylko określenie „Straż Miejska” i ich numer służbowy. Tym samym ci, którzy posiadali wykształcenie wyższe, nie mieli pieczęci imiennych zawierających informację o ukończeniu studiów czy posiadaniu tytułu magistra. Strażnik zarzucił jednak pracodawcy, że zakazując mu używania pieczątki z informacją o posiadanym tytule zawodowym naruszył jego dobra osobiste.

Zobacz serwis: Pracownicy

Sąd Najwyższy uznał, że uzyskany przez daną osobę tytuł zawodowy jest rodzajem dobra osobistego, które pozostaje pod ochroną prawa cywilnego (art. 23 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny), a także przewidzianą w innych przepisach (zwłaszcza w art. 111 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy). Wskazał jednak, że nie każde zagrożenie lub naruszenie dobra osobistego stanowi naruszenie praw osobistych i uruchamia ich ochronę. Przesłanką ochrony jest zagrożenie lub dokonanie naruszenia działaniem bezprawnym, którym jest każde działanie naruszające dobra osobiste, jeżeli nie zachodzi żadna ze szczególnych okoliczności usprawiedliwiających takie działanie. Do okoliczności wyłączających bezprawność naruszenia dóbr osobistych zalicza się m.in. działanie w ramach obowiązującego porządku prawnego, włączając w to zasady współżycia społecznego.