Naliczenie trzynastek za 2011 r.

Wówczas pracownik może liczyć na trzynastkę w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia otrzymanego w ciągu roku. Natomiast w przypadku pracowników, którzy nie przepracowali całego roku, należy ustalić, czy przysługuje im prawo do trzynastki i w jakiej wysokości.

Podstawę trzynastki obliczamy, uwzględniając składniki wynagrodzenia brane pod uwagę przy ustalaniu wynagrodzenia urlopowego pracownika.

Obliczanie okresu przepracowanego

Prawa do trzynastki w pełnej wysokości nie pozbawia jedynie korzystanie z urlopu wypoczynkowego. Co do zasady, każda inna usprawiedliwiona nieobecność pracownika w pracy może odebrać mu prawo do nagrody w pełnej wysokości. Do okresów nieświadczenia pracy, wliczanych do stażu pracy pracownika, ale traktowanych jako nieprzepracowane przy ustalaniu uprawnień do trzynastki, zaliczamy m.in.:

● dni wolne z tytułu opieki nad dzieckiem,

● okresy pobierania zasiłków dla bezrobotnych,

● choroby pracownika,

● urlopy: macierzyński i ojcowski.

Pracownik, który nie przepracował pełnego roku kalendarzowego, może liczyć na zmniejszone dodatkowe wynagrodzenie roczne – pod warunkiem, że wypracowany przez niego okres nie był krótszy niż 6 miesięcy.

PRZYKŁAD

Pracownik jednostki od początku stycznia do końca marca 2011 r. był zatrudniony na okres próbny. Od 1 czerwca do końca lipca był zatrudniony na zastępstwo, a od 1 grudnia rozpoczął umowę zawartą na rok. Czy pracownik ma prawo do trzynastki, skoro miał przerwy w zatrudnieniu?

Tak – w sumie przepracowany przez pracownika okres wynosi bowiem równe 6 miesięcy. Przepisy ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym nie wymagają, aby przepracowany okres, uprawniający pracownika do dodatkowego wynagrodzenia rocznego, musiał trwać nieprzerwanie. Ustawowe minimum – czyli 6 przepracowanych miesięcy – nie musi następować bezpośrednio po sobie. Ustalając okres uprawniający pracownika do dodatkowego wynagrodzenia rocznego, sumujemy przepracowane przez niego miesiące.

W tym przypadku pracownik przepracował 3 miesiące w ramach umowy na okres próbny, 2 miesiące na zastępstwo i 1 miesiąc na podstawie nowej rocznej umowy. W sumie w 2011 r. przepracował równe 6 miesięcy, co daje mu prawo do trzynastki za ten okres. W takim przypadku wysokość nagrody zostanie ustalona na podstawie zsumowanego wynagrodzenia pracownika z okresu przepracowanych miesięcy.

Ustalanie okresów przepracowanych jest prostsze, gdy pracownik wypracowuje równe miesiące kalendarzowe. Jeśli okres jego pracy obejmuje miesiące niepełne, zliczamy je na zasadach określonych w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (dalej: k.c.). Zgodnie z art. 114 k.c., jeżeli termin jest oznaczony w miesiącach lub latach, a ciągłość terminu nie jest wymagana – miesiąc liczy się za dni 30, a rok za dni 365. Na potrzeby takich obliczeń miesiąc jest równy 30 dniom – i to niezależnie od tego, ile faktycznie, kalendarzowo liczy dni. Dodatkowo, termin półmiesięczny jest równy 15 dniom (art. 113 k.c.). Aby nabyć prawo do nagrody, pracownik musi przepracować co najmniej 6 miesięcy – czyli 180 dni (30 dni × 6miesięcy).