Poradnik Samorządowca - Kampania wyborcza

Wizerunek oraz umiejętność przekonywania adwersarzy do własnych poglądów stanowią punkt odniesienia działań promocyjnych, decydując o sukcesie wyborczym. Niezależnie od opinii na temat psychologicznych czy socjologicznych technik perswazyjnych jako dominującego czynnika w strategii wyborczej, opracowanie kampanii na podstawie reguł marketingu politycznego to po prostu probierz stopnia profesjonalizmu danego polityka.

Należy zdecydowanie odrzucić stereotyp marketingu politycznego i komunikacji politycznej jako praktyk służących celom autorytarnym, manipulacji i kontrolowaniu całych społeczeństw. Wartości propagowane mogą być wartościami uprawomocniającymi postawy autorytarne lub mogą kształtować postawy wspierające powstawanie społeczeństwa obywatelskiego. Działania zmierzające do zostania świadomym aktorem sceny politycznej wymagają wiedzy i umiejętności z zakresu podstaw konstruowania oraz implementowania strategii wyborczej.

Aktualne techniki promocji i marketingu są coraz intensywniej doskonalone, mają swoje źródło w rozwoju elektronicznych środków przekazu, a przede wszystkim w osiągnięciach takich dyscyplin, jak psychologia, socjologia, komunikologia, etnologia, politologia, cybernetyka, kognitywistyka, neurologia oraz w innych naukach o człowieku.

Identyfikowanie treści perswazyjnych z kłamstwem jest z gruntu fałszywe i pozbawione racjonalnej argumentacji. Zaprzeczeniem takiej wąskiej „zideologizowanej” perspektywy są badania socjologiczne dotyczące kampanii społecznych: walki z rakiem, bezpośredniego lub finansowego wsparcia osób nieuleczalnie chorych, redukowania zagrożeń ekologicznych czy aktywizowania środowisk marginalizowanych. W istocie perswazja marketingowa i propagandowa są modelem działania komunikacyjnego służącym do budowania wspólnoty opartej na uznawaniu podobnych wartości oraz na wspólnych wzorcach zachowań.

W tradycji anglosaskiej ekwiwalentnym terminem pojęcia „propaganda” jest pojęcie „komunikacja”, czyli inicjowanie i podtrzymywanie stosunków interpersonalnych i impersonalnych. Komunikacja społeczna i kulturowa jest determinantem pojawienia się trwałych zbiorowości. Dyskusja na temat aprobowanych społecznie wartości lub wartości promowanych przez określone instytucje społeczne może być prowadzona w ramach komunikacyjnej funkcji marketingu politycznego. Skuteczność marketingowa implikuje kontrolę nad tym, w jaki sposób jesteśmy postrzegani przez innych, a w szczególności, jak postulowane przez nas argumenty są publicznie odbierane.