Poradnik Praw Pacjenta

Należy pamiętać, że pacjentem jest każdy z nas, w momencie, kiedy korzysta ze świadczeń zdrowotnych lub zwraca się o ich udzielenie, niezależnie od tego czy jest chory czy zdrowy. W gronie osób, które są zobowiązane są do poszanowania praw pacjenta znajdują się: osoby wykonujące zawód medyczny, tj. lekarze, pielęgniarki, położne, diagności, fizjoterapeuci, ratownicy medyczni i inni profesjonaliści opieki zdrowotnej oraz każda osoba uczestniczącą w udzielaniu świadczeń zdrowotnych; podmioty udzielające świadczeń opieki zdrowotnej oraz współuczestniczące w ich udzieleniu, tj. zakłady opieki zdrowotnej (szpitale, przychodnie, ośrodki zdrowia, poradnie, zakłady opiekuńczo-lecznicze, zakłady pielęgnacyjno-opiekuńcze), praktyki lekarskie, pielęgniarskie i położnicze, jednostki badawczo-rozwojowe; inne podmioty opieki zdrowotnej, tj. NFZ, administracja publiczna właściwa w zakresie ochrony zdrowia, samorządy zawodowe, producenci leków i urządzeń medycznych oraz apteki.

Zobacz: Elektroniczna rewolucja służby zdrowia

A oto prawa, jakie przysługują Tobie, jako pacjentowi:

I. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

Mowa tutaj o równym dostępie do świadczeń opieki zdrowotnej w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, niezależnie od swojej sytuacji materialnej.

Jakie świadczenia nam przysługują?

Przede wszystkim świadczenia zdrowotne, czyli profilaktyka, ratownictwo, poprawa stanu zdrowia i inne działania medyczne; świadczenia zdrowotne rzeczowe, czyli powiązane z procesem leczenia, tj. leki i wyroby medyczne, przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze; oraz świadczenia towarzyszące, czyli zakwaterowanie i wyżywanie w zakładzie opieki zdrowotnej, transport sanitarny.

Kto z nas ma prawo do świadczeń opieki zdrowotnej?  Przede wszystkim osoby ubezpieczone, osoby nieubezpieczone, które spełniają kryteria dochodowe do otrzymania świadczeń z pomocy społecznej, osoby które nie ukończyły 18 roku życia, kobiety w okresie ciąży, porodu i połogu.

Należy pamiętać, że skierowanie daje nam możliwość dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Skierowanie nie jest wymagane w stanach nagłego zagrożenia zdrowia lub życia oraz w przypadku badań dawców narządów.

Ponadto skierowanie nie jest wymagane w przypadku ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych: ginekologa i położnika; dentysty; dermatologa; wenerologa; onkologa; okulisty; psychiatry; dla osób chorych na gruźlicę; dla osób zakażonych wirusem HIV; dla inwalidów wojennych i osób represjonowanych oraz kombatantów; dla cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych; dla osób uzależnionych od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych - w zakresie lecznictwa odwykowego; dla uprawnionego żołnierza lub pracownika, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.

Zobacz: Prawa pacjenta