Zasada szybkości postępowania administracyjnego

W Kodeksie postępowania administracyjnego znaleźć można następujące zasady:

• Praworządności (art. 6),
• Prawdy obiektywnej (art. 7),
• Rozstrzygania wątpliwości na korzyść stron (art. 7a),
• Pogłębiania zaufania obywateli (art. 8),
• Informowania stron (art. 9),
• Czynnego udziału strony w postępowaniu administracyjnym (art. 10),
• Przekonywania (art. 11),
• Polubownego załatwiania spraw (art. 13),
• Pisemności (art. 14),
• Umożliwiania dokonywania oceny działania urzędów kierowanych przez organy administracji publicznej (art. 14 a),
• Dwuinstancyjności (art. 15),
• Trwałości decyzji (art. 16).

Polecamy: Rejestr Należności Publicznoprawnych. Zasady funkcjonowania, praktyczne przykłady, wzory dokumentów. PREMIUM

Niektóre z powyższych zasad obowiązują w polskim postępowaniu administracyjnym dopiero od 1 czerwca 2017 r.

Niniejszy artykuł poświęcony zostanie zasadzie szybkości postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 12 Kodeksu postępowania administracyjnego

§ 1. Organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

§ 2. Sprawy, które nie wymagają zbierania dowodów, informacji lub wyjaśnień, powinny być załatwione niezwłocznie.

Z zasadą szybkości postępowania można się spotkać nie tylko w procedurze administracyjnej, ale również karnej oraz cywilnej. Szybkość postępowania jest bardzo istotną kwestią.

Organy administracji publicznej obowiązane są załatwić sprawę w możliwie jak najszybszym czasie. Organy powinny korzystać z najprostszych środków, które to doprowadzą do załatwienia sprawy. Jeżeli sprawa nie wyga zbierania materiału dowodowego, czy też wyjaśnień oraz informacji organ powinien załatwić ją niezwłocznie.

W przypadku, gdy organ administracji publicznej nie załatwia sprawy w terminie oraz nie zachowuje należytej staranności mamy do czynienia z przewlekłością postępowania. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 sierpnia 2018 r., w sprawie o sygn.. akt III SAB/Wr 57/18. Sąd orzekł, że zarówno Kodeks postępowania administracyjnego, jak i przepisy p.p.s.a. nie definiują pojęcia przewlekłości postępowania. Zakres znaczeniowy tego terminu będą w takiej sytuacji wyznaczały ogólne zasady postępowania administracyjnego oraz regulacje procesowe dotyczące terminów zakreślanych organom do załatwienia sprawy. A ponadto z uzasadnienia prawnego wynika, że w orzecznictwie przyjmuje się, iż przewlekłość postępowania należy traktować jako stan sprawy, którego zaistnienie sąd ocenia bez względu na to, czy wydał finalną decyzję, gdyż w odróżnieniu od bezczynności, jest ona zjawiskiem (sytuacją) niezmiennym, co najwyżej stopniowalnym. Stąd z przewlekłością postępowania mamy do czynienia, gdy organ nie załatwia sprawy w terminie, a podejmowane przez niego działania nie charakteryzują się koncentracją, względnie mają charakter czynności pozornych, nieistotnych dla merytorycznego załatwienia sprawy.

Organy administracji publicznej mają obowiązek terminowego załatwiania spraw, co wynika z art. 35 Kodeksu postępowania administracyjnego. Artykuł, o którym mowa w zdaniu poprzednim nakłada na organy obowiązek załatwiania spraw bez zbędnej zwłoki.