Przeprowadzanie inwestycji pomimo kryzysu

Jednym z istotniejszych rodzajów działalności jednostek sektora finansów publicznych, a także integralną częścią całokształtu gospodarki sektora publicznego, jest działalność inwestycyjna. Rozmiary i struktura inwestycji mają ogromne znaczenie dla jej rozwoju.

Koniec ubiegłego roku zdominowany był kryzysem finansowym. W roku obecnym i latach następnych z pewnością jego skutki będą także odczuwalne. Nieuchronne spowolnienie gospodarcze odbije się negatywnie na wielkości produktu krajowego brutto. W perspektywie czasu musi to spowodować podwyższenie podatków lub obniżenie wydatków budżetowych. Mniejsze środki budżetowe na finansowanie działalności jednostek znacznie ograniczają możliwość inwestowania. Jednak żadna jednostka - niezależnie od jej charakteru, specyfiki, formy organizacyjno-prawnej czy też źródeł finansowania - nie może funkcjonować bez inwestycji. Bieżąca działalność nie wystarczy do:

• zapewnienia rozwoju jednostki i

• zagwarantowania ciągłości realizowania zadań, do których została ona powołana.

Majątek trwały zostanie z czasem zużyty, wyeksploatowany lub zestarzeje się technologicznie. Aby temu zapobiec i zapewnić reprodukcję zasobów, jednostka musi realizować procesy inwestycyjne.

Zapamiętaj!

Inwestycje powinny nie tylko zagwarantować utrzymanie majątku co najmniej na stałym poziomie, lecz także zmierzać do jego powiększenia.

Każda jednostka sektora finansów publicznych, tak jak i cały budżet państwa, odczuwa brak pożądanej ilości środków, jednak zasoby te, pomimo ich ograniczoności, są znaczne i stąd wynika ogromna rola i obowiązek jednostek publicznych w efektywnym i optymalnym ich wykorzystaniu. Nabiera to szczególnego znaczenia w obecnej, trudnej sytuacji finansowej budżetu państwa i jednostek samorządowych.

Nowa definicja inwestycji w uor

Od 1 stycznia 2009 r. za inwestycje uważa się aktywa posiadane (poprzednio - nabyte) przez jednostkę w celu osiągnięcia z nich korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania z nich przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków, w tym również z transakcji handlowej, a w szczególności aktywa finansowe oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę, lecz zostały nabyte w celu osiągnięcia tych korzyści (art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości; dalej: uor).