Z jakich źródeł mogą pochodzić fundusze na rozwój inwestycji sportowych w gminie? Jakie są możliwości wykorzystania przy inwestycjach w sport instrumentów partnerstwa publiczno-prywatnego? Czy systemy wspierania samorządów przy takich inwestycjach są skuteczne?
Chociaż jesteśmy gminą wiejską, dbamy o rozwój sportu. Mamy cztery kluby piłkarskie oraz klub szachowy Solny Zieleniewo, którego zawodnicy startują nawet w mistrzostwach Europy. Działają też kluby jeździeckie, jest szkoła windsurfingu. Jak na 9 tys. mieszkańców, w gminie jest tego sporo, zwłaszcza że u nas nie ma sponsoringu i sami musimy wszystko finansować.
Mamy ambitne plany wybudowania gminnego centrum sportu i rekreacji w Dźwirzynie.
Dźwirzyno, położne nad brzegiem Bałtyku, liczy niespełna 1000 mieszkańców. Jest tam szkoła podstawowa i gimnazjum. W lecie gości jednak kilkanaście tysięcy wczasowiczów. Są ośrodki wczasowe z lat 60. i 70. Obecnie w większości prywatne i zmodernizowane. Co roku goszczą też zielone szkoły. Coraz częściej interesują się tym miejscem kluby sportowe. Dlatego potrzebna jest baza z prawdziwego zdarzenia.
W I etapie chcemy wybudować halę sportową. Obok boiska do koszykówki, siatkówki, korty tenisowe. W II etapie powstanie pełnowymiarowe boisko piłkarskie ze sztuczną trawą, a nawet miniamfiteatr na 500 widzów. Chcemy też przygotować plac, aby zimą funkcjonowało tam lodowisko.
Całkowita wartość inwestycji wynosi 12 mln zł. Jak na naszą gminę, to sporo, ale jesteśmy już wpisani na listę Ministerstwa Sportu poprzez urząd marszałkowski i liczymy na 1,5 mln zł dotacji. Jest to ważny bodziec do dalszego działania. Zwłaszcza że liczymy też na środki unijne, gdyż mamy w ich wykorzystaniu wprawę przy rozbudowie infrastruktury. W rankingu pozyskanych środków unijnych na 1 mieszkańca znaleźliśmy się na 5 miejscu w woj. zachodniopomorskim, a na 80 w Polsce. Nie korzystamy z usług firm konsultingowych, gdyż mamy własną dobrze wyszkoloną w tych operacjach kadrę. Wnioski przygotowują doskonale, ale czasami przegrywamy z racji niższego bezrobocia lub wyższego dochodu na głowę niż konkurenci.
Zamierzamy również skorzystać z formuły partnerstwa publiczno-prywatnego. Rozmawiamy z firmą Hotel-System z Krakowa, która zagospodarowała już jeden ośrodek wczasowy w Dźwirzynie i buduje apartamentowiec na bazie ośrodka wypoczynkowego fabryki traktorów z Ursusa. Firma, o której mowa, chciałaby przygotować boiska piłkarskie do treningów zespołów nawet I ligi. Zaproponowała więc, że może wybudować taki obiekt, nawet kryty. Prowadzimy więc rozmowy o włączeniu firmy prywatnej do budowy centrum.
Do końca marca 2007 r. mamy mieć pełną dokumentację na halę, korty tenisowe, amfiteatr. Odbyła się już I sesja rady gminy, powstały komisje. Myślę więc, że wiosną ruszymy z budową prostych urządzeń sportowych. Na koniec kadencji rady chcemy mieć już gotowe całe centrum.
Gdy samorząd stara się o wsparcie inwestycji z pieniędzy unijnych, to zawsze wymaga się projektów technicznych. Tak być nie powinno. Projekty techniczne bowiem sporo kosztują. Tymczasem do sfinansowania inwestycji układa się budżet wirtualny i skalkulowane środki są pieniędzmi tylko prawdopodobnymi. Dlatego postuluję, żeby do pierwszych aplikacji, czyli do uzyskania promesy, wystarczyła sama koncepcja, a nie pozwolenie na budowę. Są to często wyrzucone pieniądze, gdyż robi się wszystko w pośpiechu i czasami w sposób wadliwy. Mankamentem jest też brak zdolności przerobu tych środków. My ją mamy, ale wiele gmin w Polsce nie posiada własnych środków. Mają tym samym ograniczony dostęp do unijnej pomocy.
