Zmiany w planowaniu energetycznym w gminach
REKLAMA
Zaopatrzenie w energię, ciepło i paliwa gazowe jest zadaniem własnym gminy (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym). Potwierdza to art. 18 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (dalej: Prawo energetyczne), stwierdzając, że do zadań własnych gminy należy zaopatrzenie w energię elektryczną, ciepło i paliwa gazowe. W tym zakresie do obowiązków gminy należy:
REKLAMA
● planowanie i organizowanie zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe na obszarze gminy,
● planowanie oświetlenia miejsc publicznych i dróg znajdujących się na obszarze gminy,
● finansowanie oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych znajdujących się na obszarze gminy,
● od 1 stycznia 2012 r. – planowanie i organizowanie działań mających na celu racjonalizację zużycia energii, a także promocję rozwiązań zmniejszających zużycie energii na obszarze gminy.
Realizacja tych zadań przez gminę powinna odbywać się zgodnie z dwoma planami.
Po pierwsze, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Jeśli jednak w gminie nie ma takiego planu, wspomniane zadania należy realizować zgodnie z kierunkami rozwoju gminy zawartymi w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
Po drugie, zgodnie z wojewódzkim programem ochrony powietrza przyjętym na podstawie art. 91 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.
Projekt założeń do planu zaopatrzenia
Realizując zadania związane z energetyką, wójt, burmistrz lub prezydent miasta opracowuje projekt założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe. Jest to dokument niezwykle ważny, ponieważ dotyczy długiego okresu oraz wymaga uwagi i wnikliwej analizy ze strony twórców.
Projekt założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe sporządza się dla obszaru gminy na co najmniej 15 lat i aktualizuje co najmniej raz na trzy lata.
REKLAMA
Planowanie potrzeb energetycznych na tak długi okres niemal zawsze będzie się odbywało w warunkach sporej niepewności. Wynika to przede wszystkim z tego, że przez ten czas mogą zmienić się czynniki mające wpływ na poziom zapotrzebowania energetycznego. Może to dotyczyć np.:
● zwiększenia wymagań w zakresie jakości (może to wiązać się zarówno z postępem technologicznym związanym z jakością usług świadczonych przez przedsiębiorstwa energetyczne, jak i z wymaganiami mieszkańców w zakresie komfortu życia),
● zmiany poziomu zapotrzebowania energetycznego (np. w wyniku zmiany liczby mieszkańców i innych odbiorców energii, zwiększenia efektywności wykorzystywania energii itd.),
● zmian w zakresie cen energii,
● wykorzystywania lokalnych zasobów energii (może to dotyczyć zwiększenia lub zmniejszenia możliwości wykorzystywania jako paliwa np. drewna, torfu, słomy czy innych surowców pochodzenia roślinnego).
Więcej w Gazecie Samorządu i Administracji - Zamów prenumeratę >>
REKLAMA
REKLAMA