Finansowanie wiejskich klubów sportowych

PROBLEM

Regionalne izby obrachunkowe kwestionowały zasadność udzielania dotacji przez jednostki samorządu terytorialnego na zadania z zakresu sportu kwalifikowanego, a tym samym zasadność udzielania dotacji klubom sportowym, jako podmiotom realizującym zadania z zakresu sportu kwalifikowanego.

MSIT WYJAŚNIA

Wydaje się, iż stanowisko regionalnych izb obrachunkowych podyktowane jest orzeczeniami wojewódzkich sądów administracyjnych, zapadłymi w sprawach związanych z finansowaniem sportu kwalifikowanego. Między innymi zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 19 lipca 2006 r. (sygn. akt I SA/GI 927/06) art. 2 ust. 2 ustawy o sporcie kwalifikowanym nie może być samodzielną podstawą przyznania dotacji na rzecz klubów sportowych. Przepis ten ma charakter normy ogólnej i nie może być uznany za lex specialis stanowiący odrębną podstawę prawną przyznania dotacji na rzecz klubów sportowych i wyłączający zasady przyznawania dotacji przez jednostki samorządu terytorialnego, wynikające z ustawy o finansach publicznych i ustawy o samorządzie gminnym. Przedsięwzięcia związane z funkcjonowaniem sportu kwalifikowanego jako takiego nie mieszczą się w zakresie spraw publicznych o zakresie lokalnym i nie stanowią zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty, o których mowa w art. 6 i art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. Uprawnienia jednostki samorządu terytorialnego w zakresie finansowego wspierania sportu kwalifikowanego zostały ograniczone do - wyraźnie wskazanej w art. 35 i art. 37 ustawy o sporcie kwalifikowanym - możliwości przyznawania stypendiów sportowych oraz nagród i wyróżnień zawodnikom, którzy osiągnęli wysokie wyniki sportowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o sporcie kwalifikowanym, samorząd terytorialny może wspierać, w tym finansowo, rozwój sportu kwalifikowanego. Mając na uwadze wyżej przytoczony wyrok, niewątpliwie należy stwierdzić, że przepis art. 2 ust. 2 ustawy o sporcie kwalifikowanym ma charakter normy ogólnej i nie może być rozpatrywany w oderwaniu od innych ustaw odnoszących się do finansowego wspierania podmiotów przez jednostki samorządu terytorialnego, tj. ustawy o finansach publicznych, ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Zgodnie bowiem z art. 176 ustawy o finansach publicznych podmioty niezaliczane do sektora finansów publicznych i niedziałające w celu osiągnięcia zysku mogą otrzymywać z budżetu jednostki samorządu terytorialnego dotacje na cele publiczne związane z realizacją zadań tej jednostki.

Zlecenie zadania i udzielenie dotacji następuje zgodnie z przepisami ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (należy pamiętać, iż działu II tej ustawy nie stosuje się do klubów sportowych będących spółkami). Powołany wyżej wyrok NSA nie powinien mieć odniesienia do całości sportu kwalifikowanego i możliwe jest zaliczenie, w konkretnej sytuacji, przynajmniej niektórych zadań z zakresu sportu kwalifikowanego do zadań należących do sfery zadań własnych gminy. Istota zagadnienia sprowadza się do wykazania, iż dane zadania związane ze wsparciem sportu kwalifikowanego mieszczą się w ramach upowszechniania kultury fizycznej i sportu oraz że mieszczą się w zakresie spraw publicznych o zakresie lokalnym i stanowią zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Zwłaszcza w zakresie sportu kwalifikowanego dzieci i młodzieży, jak najbardziej zasadne i do obronienia wydaje się stanowisko, że zadania mogą, a nawet powinny, być zaliczane do zadań własnych gminy (na podstawie odpowiedzi na interpelację nr 810).

KW