Monitoring wizyjny - co z ochroną wizerunku?

Potrzeba zwiększenia ochrony praw osób, które znajdują się w przestrzeni objętej monitoringiem jest głównym celem podjęcia prac nad regulacją dotycząca kwestii monitoringu wizyjnego. Przepisy unormują także zasady postępowania przy instalowaniu i eksploatacji systemów, zasady kontroli systemów, procedur udostępniania kopii obrazów i wglądu do obrazu przez uprawnione podmioty, a także wprowadzą sankcje za ich nieprzestrzeganie. Do uzgodnień międzyresortowych trafiła właśnie druga wersja projektu założeń do ustawy o monitoringu wizyjnym.

Co określa ustawa?

Podstawowym celem projektowanej regulacji jest zapewnienie gwarancji przestrzegania praw i wolności konstytucyjnych poprzez unormowanie zasad prowadzenia monitoringu wizyjnego oraz określenie praw osób, których wizerunki są obserwowane, rejestrowane lub przetwarzane w sposób umożliwiający identyfikację ich tożsamości. Przepisy określą także zasady budowy, rozbudowy i wykorzystywania systemów monitoringu wizyjnego w zależności od przestrzeni objętych monitoringiem oraz celów, które ma on realizować.

Dodatkowym celem regulacji pozostaje określenie uprawnień organów publicznych do wglądu odbieranego lub zarejestrowanego obrazu z systemów monitoringu wizyjnego administrowanych przez inne podmioty.
Monitoring w otwartej, zamkniętej i prywatnej przestrzeni

Na podstawie proponowanych przepisów wyodrębnione zostaną trzy kategorie przestrzeni, w których monitoring może być prowadzony:

• Otwarta przestrzeń publiczna czyli ulice, place, parki;
• Zamknięta przestrzeń przeznaczona do użytku publicznego czyli sklepy, szkoły, zakłady pracy;
• Przestrzeń prywatna czyli teren lub obiekt wykorzystywany przez właściciela wyłącznie w celach prywatnych.

Zobacz również: Fotografowanie ludzi a prawo

Monitoring wizyjny w otwartej przestrzeni publicznej

Monitoring w otwartej przestrzeni publicznej będzie prowadzony jedynie przez podmioty publiczne lub podmioty niepubliczne działające na ich rzecz. Monitoring prowadzony w takim miejscu, ma służyć wyłącznie zapewnieniu bezpieczeństwa lub ochronie osób i mienia.

Decyzja o budowie lub rozbudowie systemu monitoringu wizyjnego w otwartej przestrzeni podejmowana będzie w formie uchwały rady gminy lub rady miasta. Taka decyzja będzie wymagała również opinii lokalnej społeczności. Instalowanie lub rozbudowa systemów monitoringu wizyjnego w otwartej przestrzeni publicznej poprzedzone będą analizą, która pozwoli na stwierdzenie, czy faktycznie istnieje potrzeba prowadzenia monitoringu w danym miejscu.